Page 24 - Remembrance in Emotion Book Cover Photo Poetry Book Example_Neat

My hart oopgebreuk om te deel

My hart is meer gereeld op plekke wat ek nie ken nie, maar ek leer vinnig die ongemaklikhede van gedagtes ken.
Ek dink nie ek ken iemand wat ongeskonde uit hierdie grendeltydperk gaan loop of leef nie.
Of jy nou ‘n introvert is of nie. Êrens het dié vreemdheid iets in jou verander.

Ek hou glad nie van die manier waarop meeste deesdae hul skrywes eindig nie,
“niks gaan ooit weer dieselfde wees nie” – I know,
maar dalk is daar mooier, meer standvastigheid hierna,
ek weet dat ‘n stywe drukkie meer werd as ooit tevore gaan wees.

Dalk beteken verlange en alleenwees hiérna iets heeltemal anders.
Ek verstaan alles gebeur met ‘n doel in hierdie wêreld.
Hoekom dit gebeur, en hoe dit gebeur weet ek nie.

Ek weet dat die een ding waarvoor ek oorverdowend bly pleit en gebid het,
was van helderheid van gees, ‘n nugterheid van soorte, om toerekeningsvatbaar te bly.
Alleenwees kan onmenslike vreemde goed aan jou doen.
Over the edge, het totaal nuwe betekenis vir my.

Ek sê dit met soveel meer insig wanneer ek nou daarna verwys.
Ek weet ook dat vriendskap (selfs midde afstand) ‘n lewe kan red.
Dit breek my in stukke om te dink hoeveel mense hulle lewens gevat het in die tyd.
Hoeveel kon ons red?

Dalk moet ons minder vrae vra, dalk moet ons letterlik elke oomblik as deel van groei beleef.
Die pyne daarmee saam, maak sekerlik van ons sterker individue,
met meer empatie vir die mense om ons.

Ek hoop almal se paaie, met al die slaggate leer ons nie net iets van onsself en ons eie waardes nie,
maar ook van dié om jou.

Ons weet mos nou, meer as ooit, hoe kort die lewe is en hoe kwesbaar ons is.
Hoe vinnig eenvoudige, daaglikse dinge van ons weggeneem kan word.
Gebruik die tyd.
Wees daar vir mekaar, wees lief vir mekaar.

Wees net.
L.L.