Page 42 - ชุดการสอน ภาคินี 08
P. 42

พระองค์นับตั้งแตํ พ.ศ. 251 เป็นต๎นมา พบวํา พระองค์ทํานได๎ทรงเน๎นย้ําแนวทางการพัฒนาบนหลักแนวคิดการ

            พึ่งตนเอง เพื่อให๎เกิดความพอมีพอกิน พอมีพอใช๎ของคนสํวนใหญํ โดยใช๎หลักความพอประมาณ จนสติประชาชนชาว

            ไทยไมํให๎ประมาท ความมีเหตุผล การสร๎างภูมิคุ๎มกันในตัวที่ดี และทรงเตือนสติประชาชน ตระหนักถึงการพัฒนาอยําง

            เป็นลําดับขั้นตอนที่ใช๎ความรู๎ คุณธรรมและความเพียรในการปฏิบัติและการดํารงชีวิต ซึ่งทั้งหมดนี้ภายหลังวิกฤต

            เศรษฐกิจเป็นที่รู๎จักกัน



                    แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหํงชาติ ฉบับที่ 8 (พ.ศ. 2540-2544) จดหอมนา แนวพระราชดําริเศรษฐกิจ

            พอเพียงนี้มาปรับแนวคิดการพัฒนาประเทศใหม เดองบ6269694 ที่ให๎ความสําคัญกับการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็น

            หลักมาให๎ความสําคัญกับการพัฒนาคน ทงเน ฐานะผู๎มีบทบาทสําคัญในการขับเคลื่อนกระบวนการพัฒนาและผู๎ได๎รับ

            ประโยชนหรอผลกระทบ โดยตรงจากการพัฒนาที่มีคนเป็นศูนย์กลางการพัฒนาและใช๎เศรษฐกิจเป็นเครื่องมือชํวย

            พฒนา ให๎คนมีความสุขและมีคุณภาพชีวิตที่ดี พร๎อมทั้งปรับเปลี่ยนวิธีการพัฒนาแบบแยกสํวนมาเป็น บูรณาการแบบ

            องค์รวม มีกระบวนการพัฒนาที่เชื่อมโยงกันทุกมิติ และเปิดโอกาสให๎ทุกฝุาย ในสังคมมีสํวนรํวมในทุกขั้นตอนการ

            พัฒนา อยํางไรก็ตาม การที่จะปฏิบัติตามแนวพระราช ดําริเศรษฐกิจพอเพียงที่ยึดคนเป็นตัวตั้งและ ใช๎เศรษฐกิจเป็น

            เครื่องมือในการพัฒนาคน จําต๎องสะดุดลงตั้งแตํปีแรกของแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 8 เมื่อประเทศไทยต๎องเผชิญกับวิกฤต

            เศรษฐกิจและสํงผลกระทบตํอความเป็นอยูํ ของประชาชนและสังคมในวงกว๎าง ทําให๎ต๎องพระบาทสมเด็จพระ

            เจ๎าอยูํหัวทรงมีพระราชดํารัส หันกลับมาเรํงแก๎ไขฟื้นฟูเศรษฐกิจให๎มีให๎ประชาชนชาวไทยตระหนักถึงความสําคัญ

            เสถียรภาพ และลดผลกระทบจากปัญหาของเศรษฐกิจพอเพียงอยูํเสมอ การวํางงานและความยากจนที่เพิ่มขึ้นอยําง

            รุนแรง



                    บทเรียนจากการพัฒนาที่ไมํสมดุลดังกลําวข๎างต๎น ได๎ทําให๎ประชาชนชาวไทยทุกระดับ ในทุก ภาคสํวนของ

            สังคม ทั้งภาครัฐ เอกชน ประชาสังคม นักวิชาการ ย๎อนกลับมาพิจารณาและทบทวน วิถีการดําเนินชีวิตและ

            ยุทธศาสตร์การพัฒนาในชํวงที่ผํานมา แล๎วหันมาให๎ความสําคัญกับการพัฒนา และดํารงวิถีชีวิตตามแนวพระราชดําริ

            เศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ๎าอยูํหัว จนเกิดกลุํมนักคิดในหลายสาขา


            2.2 หลักการสําคัญของระบบสหกรณ์



                    สหกรณ์ คือ องค์การของบรรดาบุคคลซึ่งรวมกลุํมกันโดยสมัครใจในการดําเนินวิสาหกิจ ที่พวกเขาเป็น

            เจ๎าของรํวมกัน และควบคุมตามหลักประชาธิปไตย เพื่อสนองความต๎องการอันจําเป็น และความหวังรํวมกันทาง

            เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม


                    สหกรณ์มีความเชื่อรํวมกันที่เรียกวํา อดมการณ์สหกรณ์ โดยเชื่อวําการชํวยเหลือตนเองและ การชํวยเหลือซึ่ง

            กันและกันตามหลักการสหกรณ์จะนําไปสูํการกินดี อยูํดี มีความเป็นธรรมและสุขในสังคม ทั้งนี้อุดมการณ์สูงสุดของ
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47