Page 64 - Περιοδικό ΕΝΑΣΤΡΟΝ 14ο ΤΕΥΧΟΣ

64
- με τη μορφή "λοφίων" στην ατμόσφαιρα της Ευρώπης. Λίγα χρόνια
αργότερα, κάποιοι άλλοι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το ΔΤ Hubble για να
συγκεντρώσουν περισσότερες ενδείξεις για πιθανές εκρήξεις θερμοπιδάκων,
όταν έλαβαν φωτογραφίες από προεξοχές οι οποίες έμοιαζαν με ανθρώπινο
δάκτυλο, και εμφανίστηκαν σαν μια κοσμική σιλουέτα καθώς η Ευρώπη
περνούσε μπροστά από τον Δία.

"Αυτή η πρώτη άμεση ταυτοποίηση των υδρατμών στην Ευρώπη είναι
μια κρίσιμη επιβεβαίωση των αρχικών ανιχνεύσεων μας για ατομικά
είδη και υπογραμμίζει την εμφανή ανεπάρκεια των μεγάλων
θερμοπιδάκων σε αυτόν τον παγωμένο κόσμο", δήλωσε ο Lorenz Roth,
αστρονόμος και φυσικός από το Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (KTH
Royal Institute of Technology) στη Στοκχόλμη, ο οποίος ήταν επικεφαλής της
μελέτης από το ΔΤ Hubble για το 2013 και ήταν συν-συγγραφέας αυτής της
πρόσφατης έρευνας.

Η έρευνα του Roth, μαζί με άλλα προηγούμενα ευρήματα για την Ευρώπη,
μέτρησε μόνο τα συστατικά του ύδατος πάνω από την επιφάνεια. Το
πρόβλημα είναι ότι η ανίχνευση υδρατμών σε άλλους κόσμους είναι
πρόκληση. Τα υπάρχοντα διαστημικά σκάφη έχουν περιορισμένες
δυνατότητες για να το ανιχνεύσουν, και οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν
επίγεια τηλεσκόπια για να αναζητήσουν νερό στο βαθύ διάστημα πρέπει να
λαμβάνουν υπόψιν τους την στρεβλωτική επίδραση του νερού στην
ατμόσφαιρα της Γης, το οποίο ενδεχομένως παραποιεί τα παρατηρησιακά
δεδομένα. Για να ελαχιστοποιηθεί αυτό το φαινόμενο, η ομάδα του Paganini
χρησιμοποίησε πολύπλοκες μαθηματικές και υπολογιστικές μοντελοποιήσεις
για να προσομοιώσει τις συνθήκες της ατμόσφαιρας της Γης, ώστε να μπορεί
να διαφοροποιήσει το νερό που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα της Γης από τα
δεδομένα της Ευρώπης στα δεδομένα που προέρχονταν από τον
φασματογράφο του αστεροσκοπείου Keck.

"Πραγματοποιήσαμε επιμελείς ελέγχους ασφαλείας για να
απομακρύνουμε πιθανές ρυπογόνους παράγοντες σε επίγειες
παρατηρήσεις", δήλωσε ο Avi Mandell, πλανητικός επιστήμονας του
Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard στην ομάδα του Paganini. "Αλλά,
τελικά, θα πρέπει να πλησιάσουμε την Ευρώπη για να δούμε τι
πραγματικά συμβαίνει εκεί".

Οι επιστήμονες σύντομα θα μπορέσουν να φτάσουν αρκετά κοντά στην
Ευρώπη για να διευθετήσουν τα επίμονα ερωτήματα τους σχετικά με την
εσωτερική και την εξωτερική λειτουργία αυτού του
ενδεχομένως κατοικήσιμου κόσμου. Η επικείμενη αποστολή Europa Clipper,
η οποία αναμένεται να ξεκινήσει στα μέσα της δεκαετίας του 2020, θα
ολοκληρώσει μισό αιώνα επιστημονικών ανακαλύψεων οι οποίες ξεκίνησαν
με μια μέτρια φωτογραφία ενός μυστηριώδους, ερυθρού βολβού.

Όταν το Europa Clipper φτάσει στην Ευρώπη και μπει σε τροχιά, θα κάνει
μια λεπτομερή έρευνα της επιφάνειας της Ευρώπης, στο βαθύ εσωτερικό του

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/