Page 19 - 20161224
P. 19

Zaterdag 24 december 2016                                                                 Kerstspecial        19










  roze vergeetwolk











        100 jaar wordt er een vergeetwolk  heeft en regent de bekertjes steeds  kinderen op met dikke bontjassen en  wolkenijs geven zodat ze alle regels
        geboren. Ze zijn anders van kleur.  weer vol. De kinderen vergeten dat  bontlaarzen aan. Ze stappen af en  vergeten. Dan kunnen wij die dag
        En als ze regenen dan regenen ze  Oma uit de boot is gevallen. Als ze  groeten. Dan geven ze de bibberende  lekker doen wat we willen.”
        vergeetwater. We moeten zorgen dat  moe zijn van het dansen gaan ze  Kai, Lila en Oma snel wat dekens en  ,,Ja! Ja! Ja!” roept iedereen door
        zij niet meer kan regenen, anders  weer zitten. Luidkeels zingen ze  warme soep.  elkaar.
        raakt onze bron straks ook vol met  vrolijke liedjes.  Als ze niet meer klappertanden  ,,Tot volgend jaar!”
        vergeetwater! Als je ervan drinkt  Achter de boot klinkt steeds ge-  legt Kai uit wat er is gebeurd in Rala.  ,,Goeie reis en tot volgend jaar!”
        vergeet je alles. Ik weet zeker dat die  proest. Oma’s rok zit vast aan de  En ook waarom ze Rosewientje heb-  Oma en de tweeling stappen in de
        roze wolk daar de boosdoener is van  boot en de boot sleurt haar achter  ben vastgevroren. En dat de water-  boot. De kinderen glijden weg met
        alle gekte in het dorp.”   zich aan. Bij elke golf gaat ze even  putten op het eiland leeg zijn.  de slee. Ze lachen en zwaaien naar
         De tweeling bedenkt snel een  kopje onder. Na een tijdje grijpt ze  De grootste jongen die zich heeft  elkaar tot ze elkaar niet meer kunnen
        plan. Ze nemen water uit de bron  de rand van de boot, maakt haar rok  voorgesteld als Olaf zegt: ,,Waarom  zien.
        van Oma en doen er wat frambozen-  los en klimt weer aan boord.  binden jullie niet die grote ijsschots  Sindsdien gaan Oma, Kai en Lila
        sap door totdat het net zo roze is als  ,,Kinderen, stop met drinken van  daar achter jullie boot? Thuis laat je  elk jaar met Kerstmis naar de Noord-
        Rosewientje. Dan nemen ze alle drie  dit regenwater, het is gevaarlijk! Wij  hem smelten en dan hebben jullie  pool toe. De kinderen hakken dan
        een glas, drinken het halfleeg en  gaan nu rechtstreeks naar de Noord-  straks heerlijk koud water als hij is  samen roze ijsblokjes uit Rosewien-
        gaan heel gek staan doen. Ze zingen  pool!” roept ze streng. De kinderen  gesmolten.”  tje en smelten ze in warme kruiken
        en dansen en trekken al snel Rose-  stoppen met zingen en kijken ge-  Samen binden ze de gigantische  op het grote kampvuur. De ouders
        wientjes aandacht. Als ze zien dat  schrokken naar hun boze oma. Ze  ijsschots achter de boot en maken  drinken en dansen de hele dag om
        Rosewientje hun kant op komt, gaan  gooien hun bekertjes leeg in de zee.  zich klaar voor vertrek.  Rosewientje heen. En de kinderen
        ze touwtje springen. Kai en oma  Ze varen verder en het wordt  ,,Kom elk jaar maar terug voor een  zijn die dag de baas. Wanneer het
        draaien aan het touw en Lila springt.   steeds kouder. Ze hebben dom ge-  nieuw stuk ijs, er is genoeg hier!”  weer donker wordt, strooien ze bloe-
         ,,Laten we touwtje springen met  noeg geen warme kleren meegeno-  zegt Olaf.    men op Rosewientje en beloven haar
        die leuke wolk!” roept Lila. Samen  men. Ze bibberen helemaal als ze op  Voordat de kinderen weer op de  dat ze volgend jaar weer terugko-
        zwieren Oma en Kai het lange touw  de Noordpool aankomen. Ze klim-  slee stappen wijst Oma op de bevro-  men. Daarna steken zij hun lampi-
        over Rosewientje heen. Ze zingen  men uit de boot en maken het touw  ren wolk. ,,Beloof me dat jullie nooit  onnen aan en brengen in een lange
        een springversje, over een beertje dat  los van de boot. Samen trekken ze  van het roze wolkenijs zullen eten.”  vrolijke stoet hun zingende ouders
        zich om moet keren. Oma en Kai  het touw naar beneden en vriezen  De kinderen beloven het plechtig.  naar huis.
        schuifelen ongemerkt steeds meer  Rosewientje vast op een ijsschots. Ze  Olaf zegt: ,,Als jullie echt elk jaar  En Rosewientje? Zij is allang ver-
        naar de bergwand terwijl ze het touw  huilt maar haar roze tranen vriezen  terugkomen heb ik een leuk plan!”  geten wie ze is en waar ze vandaan
        blijven ronddraaien. Rosewientje  haar nog sneller aan het ijs vast.   Iedereen keert zich om en luistert  komt. Elk jaar lacht ze zich tranen
        heeft niets in de gaten en blijft in het  Uit het niets komt er ineens een  naar hem.   om al die dwaze ouders en is de
        draaiende touw spelen. Plotseling zit  slee aan met een paar blaffende  Olaf lacht ondeugend. ,,Laten we  gelukkigste vergeetwolk van de
        de roze wolk klem tussen de scherpe  honden ervoor gespannen. Er zitten  één dag in het jaar onze ouders roze  wereld.
        bergwand en een boom.
         ,,Nu!” gilt Oma. Samen gooien ze
        snel een wolkennet over Rosewientje
        heen en binden het dicht met het
        springtouw.
         ,,Wat gaan we nu met haar doen?”
        Oma kijkt vragend naar de tweeling.
         Lila en Kai denken diep na.
         Dan heeft Lila een idee. ,,Laten we
        haar met de boot naar de Noordpool
        brengen. Dan bevriest ze en kan ze
        niet meer regenen!” zegt ze opgeto-
        gen. Oma en Kai vinden het een
        superidee.
         Ze gaan de berg af en Rosewientje
        zweeft aan het touw met hen mee.
         Ze maken de boot klaar en binden
        het touw eraan vast.
         Snel gaan ze op weg naar de
        Noordpool.
         Zachtjes begint Rosewientje te
        huilen. Ze vindt het maar niks zo
        boven de grote oceaan.
         Oma proeft een van haar tranen
        die op haar lippen valt. ,,Mm, lek-
        ker!” roept ze. ,,Nu weet ik waarom
        iedereen vergeetwater drinkt!”
         Kai en Lila kijken elkaar aan. Zij
        willen ook wel eens proeven. Voor-
        zichtig nemen ze een likje, en nog
        één en nog één. ,,Jummie!” roepen
        ze en springen en dansen totdat het
        bootje zo hard schommelt dat Oma
        eruit valt.
         Rosewientje lacht totdat ze de hik  Het wordt steeds kouder en dan zijn ze eindelijk bij de Noordpool.
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24