Page 100 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 100
๔. กิจการที่กระท�า ก็อย่ากระท�านอกคอก คือต้องกระท�าการงาน
ให้อยู่ในขอบเขต ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติกาเมมิจฉาจาร
เรียกว่า สัมมากัมมันตะ การงานชอบ
๕. การประกอบอาชีพ ต้องละการเลี้ยงชีวิตที่ผิด มีขายของเถื่อน
ของต้องห้ามขายสัตว์เป็น ขายศาตราอาวุธ สุราเมรัย ด�ารงอยู่ใน
ลักษณะการประกอบอาชีพที่ชอบ เรียกว่า สัมมาอาชีโว เลี้ยงชีวิตชอบ
๖. ความเพียรนั้น ต้องใช้ความเพียรในขอบเขต ไม่นอกคอก
ให้อยู่ในลักษณะ คือ เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน เพียรละบาป
ที่เกิดขึ้นแล้ว เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้น
แล้วไม่ให้เสื่อม
๗. ความระลึก ก็ต้องระลึกอยู่ในขอบเขต อย่าระลึกนอกคอก
ให้ระลึกอยู่ในสติปัฎฐาน ๔ คือ
กายานุปัสสนา พิจารณาตามเห็นกาย
เวทนานุปัสสนา พิจารณาตามเห็นเวทนา
จิตตานุปัสสนา พิจารณาตามเห็นจิต
ธัมมานุปัสสนา พิจารณาตามเห็นธรรม
อย่างนี้เรียกว่า สัมมาสติ ระลึกชอบ
๘. การตั้งใจมั่น อย่าตั้งใจนอกคอก ต้องตั้งใจอยู่ในลักษณะ ๔
คือต้องตั้งใจไว้ในฌาน ๔ เรียกว่า สัมมาสมาธิ
ผู้ปฏิบัติอริยมรรคสม�่าเสมอกันดีแล้ว ย่อมดับสมุทัยเสียได้
ทุกข์มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นต้นก็หมดไป กลายเป็นนิโรธ ความดับทุกข์
ต่อจากนั้นผู้ปฏิบัติก็มีแต่สุขอย่างเดียว ไม่มีทุกข์เจือปน เรียกว่า
เอกันตบรมสุข”
74 จรัมบุญ
