Page 97 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 97
พระโมคคัลลานะ “เมื่อเธอ วิตก - วิจาร ให้สม�่าเสมอ
ไม่มีอารมณ์อื่นมาแทรกให้ใจฟุ้งซ่าน เธอจะเห็นคุณพระพุทธเจ้า หรือ
พระธรรม จะเกิด “ปีติ” ความอิ่มใจในพระคุณนั้นๆ พวกเธอลอง
พยายามท�าไป มีสติสัมปชัญญะให้รู้ในอารมณ์ที่ระลึก ความอิ่มใจ
จะทรงอยู่ ลองพยายามท�าไป
ครู่ต่อมาเทพธิดาพูดว่า พระคุณเจ้าขา ดิฉันภาวนาใช้วิตกตรึก
ว่า อรห� ใช้วิจารตรองว่า เพราะไกลจากข้าศึกคือกิเลส พระคุณของ
พระพุทธเจ้าปรากฏขึ้นในใจเกิด “ปีติ” อิ่มใจเหลือเกิน ไม่มีอิ่มใจใด
เทียบถึง ความกระวนกระวายใจย่อมสงบไป เป็นความสงบมีปีติเป็น
มูลฐาน เมื่อความกระวนกระวายสงบไปแล้ว ความสุขกายสุขใจย่อม
เกิดขึ้นมาแทน รวมเรียกว่า “สุข” แล้วท�าอย่างไรต่อไป
พระโมคคัลลานะชี้แจงว่า จิตของผู้ได้ความสุขกายสุขใจ ซึ่งมี
พระพุทธคุณเป็นอารมณ์ ย่อมเป็นสมาธิ คือแน่วแน่อยู่ในอารมณ์
พุทธคุณอย่างเดียว เมื่อเป็นดังนี้ องค์แห่งอุปจารฌาน ๕ คือ
วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา ย่อมเกิดปรากฏในขณะเดียวกัน
โดยล�าดับด้วยประการดังนี้
พระโมคคัลลานะ ถามว่า “ได้ผลอย่างไร” เทพธิดาตอบว่า
“ได้ผลดังพระคุณเจ้าอธิบาย เป็นบุญลาภเหลือเกินที่ได้มาพบ
พระคุณเจ้า จึงได้พบของวิเศษถึงเพียงนี้ อันความสุขในธรรมนี้
วิเศษกว่าความสุขในสวรรค์” แล้วพระโมคคัลลานะพูดว่า “การที่พวกเธอ
เข้าถึงความสุขอันเกิดแก่ความสงบกายใจนั้น นั่นเป็นปฏิเวธธรรม”
เทพธิดา “สาธุ พระคุณเจ้า ดิฉันได้ซาบซึ้งถึงธรรมที่พระคุณ
เจ้าน�าออกแสดงแล้ว ฉะนั้นต่อแต่นี้ก็ขอทราบพระธรรมจักร อันเป็น
ธรรมอันประเสริฐที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน
ขอพระคุณท่านจงแสดงแต่เพียงใจความ
71
จรัมบุญ
