Page 92 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 92
พระพุทธเจ้าไม่ทรงเห็นแก่ความสุขส่วนพระองค์เท่านั้น
จึงไม่ทรงยับยั้งอยู่ด้วยสุขวิหารธรรม พระองค์ทรงเสียสละความสุข
ของพระองค์ให้แก่ชาวโลก ทรงยอมทนทุกข์ยากความล�าบากตรากตร�า
เสด็จไปสู่ที่ไกลโปรดเวไนยสัตว์ ทรงหวังตั้งพระทัยอย่างเดียวให้
สัตว์โลกพ้นทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยการปฏิบัติ เป็นดังนี้เพราะ
พระองค์มีพระเมตตาปรานีเป็นวิหารธรรม โปรดสัตว์ไปอย่างนี้
จนกว่าจะเข้าพระนิพพาน พระพุทธเจ้าของเรามีพระจริยาอย่างนี้
เทพธิดา “สาธุ พระคุณเจ้า น่าเลื่อมใสแท้ พระองค์ผู้ทรงเป็น
นาถะของโลกอย่างแท้จริง เป็นผู้น�าสัตว์ให้พ้นทุกข์ ด้วยทรงยอมรับ
ทุกข์เสียเองด้วยการเสด็จไปสู่ที่ไกล ดิฉันขอถวายบังคมพระสัมพุทธะ
ผู้บริสุทธิ์พระองค์นั้น”
พระโมคคัลลานะ “ดีแล้วที่พวกเธอเลื่อมใสในอรหันตาธิคุณ
ของพระพุทธเจ้า จะได้เป็นอุปนิสัยให้เข้าถึงโลกุตตรธรรมต่อไป
ถ้าไม่เป็นการหนักใจแก่พวกเธอ ฉันจะขอถามพวกเธอบ้างว่า เธอท�า
กุศลใดจึงมาเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์”
66 จรัมบุญ
