Page 89 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 89
พระราชกุมารสิทธัตถะ พระชะตากรรมเป็น ๒ คือจะต้องป้องกัน
หวังจะให้เป็นจอมจักรพรรดิ ไม่ต้องการให้บวช
เจ้าชายสิทธัตถะ ทราบลักษณะของคนเกิด แก่ เจ็บ ตาย
ตามค�าทูลของสารถี เกิดความเบื่อหน่ายในความเกิดยิ่งนัก ไม่สบาย
พระทัย ครั้นทอดพระเนตรเห็นเทวทูตที่ ๕ คือ นักบวชที่ปรากฏตัวอยู่
ตรัสถามนายสารถีได้ความว่าเป็นนักบวชไม่มีที่อยู่อาศัย เที่ยวจาริก
ไปตามล�าพังผู้เดียว ปฏิบัติเพื่อไม่เกี่ยวข้องกับกามารมณ์ เดินทาง
ไปตามอัธยาศัย จุดมุ่งหมายเพื่อแสวงหาโมกขธรรม
เจ้าชายสิทธัตถะได้ทรงฟังดังนั้น พระทัยก็ผ่องแผ้วเห็นว่า
“การบวชนี้ดีนัก” รับสั่งให้นายสารถีชักรถกลับพระราชวัง ทรงได้ข่าว
ว่าพระราชเทวีพิมพาประสูติพระราชโอรสเป็นชาย ทรงรู้สึกว่าเหมือน
ห่วงมาผูกคอ บรรทมตื่นเวลาดึก เห็นสนมก�านัลนอนไม่เป็นระเบียบ
นอนเปะปะ มือเท้าก่ายกันน�้าลายไหล กรนครวญคราง ภาพนั้น
กวนพระทัยปรากฏเหมือนซากศพที่เขาทิ้งไว้ในป่าช้า ทรงสังเวชพระทัย
ยิ่ง อากาศในปราสาททึบเหมือนไม่มีลมหายใจ คิดเห็นว่าคนพวกนี้
ไม่ถึงร้อยปีก็ตายหมด ตลอดถึงตัวเรา จะปลีกตัวอย่างไรได้ให้พ้น
ความตาย เห็นทางเดียวว่าต้องบวชเพื่อค้นคว้าแสวงหาโมกขธรรม
เพราะการบวชเป็นการตัดภาระทั้งหมด ตกลงพระทัยว่าจะบวช
พระทัยประหวัดถึงพระโอรสว่าเพิ่งประสูติควรจะเห็นพระพักตร์สักหน
จึงเสด็จเข้าห้องพระนางพิมพา ทอดพระเนตรเห็นพระนางพิมพา
มีพระพาหาประคองพระโอรส พระองค์จะยกพระโอรสมาอุ้มรับขวัญ
ให้สมกับเป็นพระโอรสที่รักเสมอพระทัยนั้นไม่บังควร เกรงพระนาง
พิมพาจะสะดุ้งตื่นเห็นเข้า จะเป็นอันตรายแก่การบรรพชา พระองค์
จึงตัดความรักนั้นเสีย เพียงทอดพระเนตรพระพักตร์พระราชโอรส
63
จรัมบุญ
