Page 19 - ปทุมวัน
P. 19
11
โลกต่อไป ตามคติความเชื่อของชาวไทยที่รับคติความเชื่อจากศาสนาพราหมณ์ – ฮินดู เชื่อว่าพระ
พรหมเป็นผู้ลิขิตชะตาชีวิตของมนุษย์ ตั้งแต่เกิดจนตายเรียกว่า “พรหมลิขิต” และผู้ใดบูชาพระพรหม
อยู่เสมอ จะได้รับพรให้สมหวังตามที่ปรารถนา เรียกว่า “พรพรหม”
กล่าวโดยสรุป พระพรหม หมายถึง ผู้เป็นเทพเจ้าสูงสุด (ตรีมูรติ) ในคติของศาสนา
ฮินดู เป็นเทพเจ้าแห่งการสร้างสรรค์ ความเมตตา เป็นพระผู้สร้างโลกและให้ก าเนิดสิ่งต่าง ๆ ใน
จักรวาล และให้ก าเนิดคัมภีร์พระเวท เป็นผู้ก าหนดชะตาของมนุษย์ทุกคน เป็นเจ้าผู้สร้างโลกใน
ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู พระพรหมได้สร้างมนุษย์ขึ้นมา โดยวรรณะต่างๆ ของชาวอินเดีย มีก าเนิดมา
จากส่วนต่างๆ ของพระพรหม
เรื่องที่ 2 ความส าคัญของท้าวมหาพรหม
ท้าวมหาพรหมอยู่บนพรหมโลกชั้นที่ 3 มหาพรหมาภูมิ เป็นประมุขแห่งพระพรหมใน ชั้น
ปฐมฌาน แต่ท้าวมหาพรหมที่รู้จักกันในศาสนาพราหมณ์มีเพียงไม่กี่องค์ ได้แก่ พระพรหมธาดา ท้าว
กบิลพรหม ท้าวพกาพรหม มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์และอานุภาพมากมาย ด้วยความเชื่อที่ว่าพระพรหม
เป็นผู้สร้าง จึงได้มีอิทธิพลสูงสุดต่อความเป็นมนุษย์ ถึงกับว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความ
ตายของคนเราต้องมีค าว่า “พรหม” ร่วมด้วยเสมอ เช่น พรหมลิขิต พรหมชาติ พรหมทัณฑ์
พรหมจารี พระพรหมเป็นเทพเจ้าแห่งการสร้างสรรค์ ทรงมีอานุภาพในการลิขิตชะตาชีวิต โดย
ควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปตามเงื่อนไขของกฎแห่งกรรม พระพรหมจึงเป็นผู้คุ้มครองคนดี และลงโทษ
ผู้กระท าบาป ผู้มีกิเลสตัณหา จะถูกพระพรหมลิขิตให้ชีวิตมีแต่ความล าบากยากเข็ญ ผู้มีจิตใจเอื้อ
อารีย์ต่อผู้อื่น พระพรหมจะบันดาลให้มีความสุขและสมบูรณ์ในชีวิต การเสียสละต่อส่วนรวมคือการ
ถวายความจงรักภักดีต่อพระพรหม พระพรหมจะบันดาลพรให้ผู้เสียสละนั้นมีแต่ความสุขตลอดกาล ผู้
ศรัทธาในพระพรหม เมื่อสวดบูชาต่อพระองค์แล้ว พระองค์จะประทานปัญญาในการประกอบอาชีพ
ปกป้องให้ห่างจากศัตรู ประทานความแข็งแรง ความรู้แจ้ง ชี้แนะแนวทางแก้ไขปัญหาต่างๆ และมอบ
ความบริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณแก่ผู้นั้น
ในคติพุทธศาสนา พระพรหมเป็นชาวสวรรค์ชั้นสูงขั้นหนึ่งที่สูงกว่าเทวดาทั่วไป เรียกว่า
พรหม มีการเวียนว่ายตายเกิด อยู่ในสวรรค์ที่เรียกว่าชั้นพรหม เป็นพระพรหมผู้วิเศษ ล้วนแต่บุรุษเพศ
ทั้งสิ้น ไม่ต้องกินไม่ต้องบริโภคอาหาร และพรหมอุบัติเกิดจากท่านผู้มีความเพียรกล้า ทรงไว้ซึ่ง
ปัญญาเกินสามัญชน ปรารถนาจะพ้นจากกิเลส เพราะเห็นว่ามีโทษพาให้ยุ่งนักใคร่จักห้ามจิตมิให้ตก
อยู่ในอ านาจกิเลส จึงสู้อุตสาหะพยายามบ าเพ็ญสมถภาวนา ตามที่ท่านบุรพาจารย์สั่งสอนกันสืบ ๆ
มา ในสมัยที่มีพระพุทธศาสนาเกิดขึ้นในโลก บางพวกก็เป็นพระภิกษุสามเณร ต่างบ าเพ็ญสมถภาวนา
จนได้ส าเร็จฌาน ครั้นถึงกาลกิริยาตายจากมนุษย์โลก จึงตรงไปอุบัติเกิดในพรหมวิมาน ณ พรหมโลก
อันเป็นแดนซึ่งมีแต่สุขไม่มีเรื่องกามเข้าไปเกี่ยวข้อง
