Page 18 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 18

े
                 े
                                                                                                  े
     असेच काहीस णशवचहरत् आह. णशवरायांचा जन्म होऊन आता जवळपास तीनशे नव्वद वर्े  ोट ी आहत. परंतु
     आजही या िहाराष्ट्ाती  प्रत्येक िातेस िनात वाटत असते की िाझा िु गा णशवरायांप्रिार्णे तेजस्वी मनपजावा
                                े
                                                                       े
                                                ू
     आणर्ण राष्ट्िाता णजजाऊसाहबांप्रिार्णे िाझी कस ही िन्य व्हावी. अस काय अ ौवकक आह णशवचहरत्ात?
                                                                                             े
                                                           े
     णशवरायांच्या व्यिीित्वात? ते एक पववत्, िगिगते अस यज्ञकड आह.        े  ज्यात  ाखो िावळ्यांनी आपळॎया
                                                                 ुं
                                                                                     े
     जीवनाच्या समििा त्या स्वराज्यासाठी, सुराज्यासाठी कोर्णत्याही अपेक्षेववना अपयर्ण कळॎया आहत. ना त्यात
                                                                                               े
     स्वाथायचा  व श होता ना  ा सेचा एखादा धचठोरा होता. होती फि णशवरायांवरी  अखंड, अभेनॏय मनष्ठा. असा
                   े
     राजा मिळर्णे हे त्यांचे िहद्भाग्य होते आणर्ण णशवरायांना अस जीवाभावाचे सहकारी मिळर्णे हे त्यांचे परिभाग्य
                                                             े
                                                              े
                                                    े
     होते.  भधगरथाने स्वगायतून गंगेस पृथ्वीवर आर्ण  होते अस यॎहर्णतात. हे जर खरे असे  तर सवयत् यावनी
                    ु
                                                                                   े
     बादशहांची मनरंकश, िस्तवा , ििांि सत्ता असतानाही णशवरायांचा राजामभर्ेक ही दखी  त्याच तोडीची घटना
     िानावी  ागे .
                                                                                     ु
                                                                      े
     गंगोदकाने णजवंत िार्णसांची तहान भागते.       पर्ण णशवरायांनी िे ळॎया िनांत स्फल्ल्ल िं ग चेतवून त्यांना
     स्वराज्यउभारर्णीकहरता सािावून घेत .  े   सिाजाती  शेवटचा िार्णूसही त्याकहरता आपळॎया घरादारावर,
                         े
      ु
     कट ुंबावर तुळशीपत् ठवाय ा हसतहसत तयार होत होता आणर्ण हे कवळ णशवछत्पवत हयात असतानाच नव्ह तर
                                                                                                       े
                                                                  े
     त्यांच्या मनिनानंतरही सत्तावीस वर्े याच स्वराज्याती   हान-थोर िंडळींनी ववपरीत पहरस्थितीचा सािना कऱून
                                             े
                                                                                े
     यवनािि औरंगजेबा ा यशस्वी टक्कर दऊन णशवरायांनी स्वातंत्र्ाची पेटव  ी िशा  प्रदीप्तच ठव ी.
                                                                                                     े
                                                                          े
     णशवरायांचे उद्गार, " हजरतीस (आपळॎयाजवळ) तीनशे साठ वकल्ल िौजूद आहत. एक-एक वकल्ला वर्य वर्य  ढतो
                                                                े
     तरी औरंगजेबास हे स्वराज्य णजिंकतॎयास तीनशे साठ वर्े  ागती ." हे अवतशय आत्मववश्वासपूर्णय आह यात शंकाच
                                                                                               े
                                                                              े
     नाही. हा स्वतःबद्द चा, वकल्ल्ांबद्द चा आणर्ण आपळॎया  ढवय्या िावळ्या णश दारांबद्द चा ही ववश्वास होता जो
              य
     अंती साथ ठर ा असेच यॎहर्णता येई .
                                                      े
                े
     िहाराजसाहब सर ष्कर शहाजीराजांच्या पदरी अस ळॎया आणर्ण संस्कत उत्तिहरत्या जार्णर्णाऱ्ा कोतॎया अज्ञात
                                                                     ृ
     भार्ापंहडत ववद्वानाने शहाजीराजांच्या सूचनेबरहुकि जी अप्रवति "राजिुद्रा" णशवरायांच्या नावे करवव ी त्यातूनही
                                                 ू
                                                   े
     असाच प्रचंड आत्मववश्वास प्रकट होतो आह. "प्रवतपदच्या चंद्राप्रिार्णे वद्धॎधिंगत होर्णारी आणर्ण साऱ्ा जगा ा वंदनीय /
                                                                  ृ
                                          े
                                                    ै
     आदरर्णीय अशी शहाजीपुत् णशवरायांची ही िुद्रा सदव  ोककळॎयार्णाकहरता काययरत राही ". वयाच्या अवघ्या
                                                                   ू
     बाराव्या वर्ी णशवबा िातोश्री णजजाऊसाहबांच्या सवे वहड ांचा बंगळराऺून मनरोप घेऊन भोस घरातॎयाच्या पुर्णे
                                           े
                                                                                            े
                                  े
     जहाधगरीची वाट आक्रिते झा  त्यासियी ही िुद्रा तसेच अष्टप्रिानिंडळ त्यांच्या सोबत होते आणर्ण इतक्या
                         े
                            े
                                                                                   ै
     सुरुवाती ाच व्यि क ळॎया ठाि अपेक्षेनुसार ती "ववश्ववंदनीय" तर झा ीच पर्ण सदव रयतेच्या उत्कर्ायकहरता
     सवयथैव झटत राहह ी. शहाजीराजांचे स्वतंत् सत्तािीश होतॎयाचे अिुरे स्वप्न णशवरायांनी "श्रीनृपशा ीवाहनशक े
     १५९६, ज्यष्ठ शुधॎध त्योदशी" या िहन्मंग ददनी स्वतःच्या न भूतो न भववष्यती अशा अभूतपूवय राजामभर्ेकाद्वारे
              े
                                                                                 े
                                                                                         ृ
     पूर्णयत्वास ने . यानंतर अवघ्या अकरा ददवसांत त्या थोर िाऊ ीने, णजजाऊसाहबांनी, कताथयतेने, शरपंजरी
                  े
     भीष्ांच्या इछॎछािरर्णाच्या वरदानानुसारच जर्णूकाही आपळॎया पुत्ाचा ददगंत पराक्रि बघून, त्यास अमभवर्ि
                                                                                                  े
     छत्पवत झा  ा याधच दही याधच डोळा बघून या इह ोकाचा सिािानाने मनरोप घेत ा. शहाजीराज दहा वर्े
                 े
                            े
                                                                                   य
                         े
     आिीच का वश झा  होते यॎहर्णूनच की काय त्यांच्या स्वप्नपूतीची कथा, त्या दवदु भ राजामभर्ेक सोहळ्याचे
                                                                              े
     वर्णयन त्यांसी कथावया िााँसाहब इतक्या ज दीने स्वगी जात्या जाहळॎया असाव्यात. या िहत्ति सोहळ्याची
                                  े
     आठवर्ण  ोकांच्या स्मरर्णात रहावी यासाठी णशवरायांनी नवीन 'शक' (का गर्णना पधॎधती) सुऱू क . िात् या
                                                                                                  े
                                                                                               े
     राजामभर्ेकाकड साध्य यॎहर्णून न बघता सािन यॎहर्णून बघर्णाऱ्ा त्या थोर छत्पवतने त्या शकास पूवायसुरींप्रिार्णे
                   े
                                                      े
                                                                                      े
     स्वतःचे नाव (युधिद्ष्ठर, शा ीवाहन, ववक्रिसंवत) न दता "स्वच्छस्त श्रीराजामभर्ेक शक" अस प्रसंगमनष्ठ नाव दद . े
                                                                              य
                   य
     याचिुळ सिथ रािदास स्वािींनी त्यांस "श्रीिंत योगी", "जार्णता राजा" अशी यथाथ संबोिने योणज ी.
            े
                                                                                                  18
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23