Page 75 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 75

े
                                                         ुं
        दहावी ा असताना परत आई आजारी झा ी. जीव रडकडी ा आ ा. आणर्ण अगदी वैतागून गे . कसेबस              े
                    े
        ददवस मनघा  आणर्ण दहावीची िहत्वाची परीक्षा जवळ येऊन ठप ी. िराठीचा पहह ा पेपर होता. अजूनही
                                                               े
                                      े
                                                                                                    ें
        आठवतो तो ददवस.     घरातून बाहर पडाय ा अकरा वाजाय ा काहीच वेळ उर ा होता आणर्ण परीक्षा कद्र
        शोिायचे होते. पहहळॎयाच िराठीच्या पेपरच्या आिी हढगभर भांडी घासून जायचे तर उशीर हा होर्णारच.
                                े
                                             ें
                                                             े
                                                        े
        आणर्ण वतथ जाऊन कळ  की परीक्षा कद्र दुसरीकड आह. उन्हाळ्याचे ददवस आणर्ण पायी जाऊन शोि
                 े
        घेतॎयात बराच वेळ गे ा. आणर्ण िराठीचा पेपर म हाय ा वेळ किी पड ा. त्यािुळ दहावीच्या हरझििध्ये
                                                                                 े
                                                                                             े
        िराठी ववर्यात िी चक्क नापास झा .       े  जेव्हा िाकशीट घ्याय ा गे  तेव्हा कळ  गणर्णतात
                                                                               े
                                                            य
                                   य
        हडस्टस्ट िं क्शन ा फि दोन िाक किी होते आणर्ण िराठीिध्ये वत्फळा उडा ा होता !
                                                                      े
        घरची पहरस्थिती िाहीत असळॎयािुळ णशक्षकांनी िाझ्या अभ्यासाकड आवजूयन  क्ष दद  होते. अकरावी-
                                         े
                                                                                       े
                                                                              े
        बारावी शाळतूनच क ी. नंतर जॉबसाठी एम्प्प्लॉयिेंट ऑदफसकडून पत् आ .  खी परीक्षा. िी किीच
                   े
                          े
                                                                                  े
                                     े
                        े
                                                                     े
        घरापासून दूर गे  नसळॎयािुळ एका ताईच्या सोबत सेंटरवर गे . वतथे एका ऱूििध्ये ि ा जातॎयास
                े
        सांधगत . अशा अनेक िु ी परीक्षेसाठी आ ळॎया होत्या. परीक्षा दऊन िी मनघा  आणर्ण आठ ददवसांनी
                                                                    े
                                                                                  े
                                                 े
        मनका   ाग ा. त्यािध्ये फि तीस िु ींची नावं होती.. आणर्ण आियायची गोष्ट यॎहर्णजे ऺॎयािध्ये िाझे पर्ण
                                   े
        नाव होते. िी खुप खुश झा . पुढ ऑदफसिध्ये इटरव्ह्ऺॎय ू . तयारी काय करायची हे िाहीत नव्हतं. तोंडी
                                                      ं
                                       े
        परीक्षे सारखी असते कळ . ऑफीस पंिरा वक ोिीटर अंतरावर.           िैत्ीर्णीसोबत गे . िाझा वतसरा
                                                                                        े
                                                                                        े
                                              े
        नंबर होता. दारात जाऊन िराठीत ववचार , िी आत येऊ का ? सरांनी या यॎहर्णून सांधगत  आणर्ण बसाय ा
                                 े
                                                                                े
        सांधगत . े  िी जरा घाबर  ी बघून सरांनी घाबऱू नको यॎहर्णून ि ा कम्प्फटब  क े  े. सरांनी िाझी
                                                              े
        फाई  उघडून बधघत ी आणर्ण प्रश्न ववचाराय ा सुरुवात क ी . पहह ा प्रश्न ? दहावी ा नापास का
                                                                                    े
        झा ी आणर्ण ते पर्ण िराठी िध्ये ? स्वतः ा सावऱून उत्तर दर्णार तोच सर बो ू  ाग  गणर्णता िध्ये चांग  े
                                                            े
                                                                                               े
                  े
        िाक्सय आहत. एकदाच िन घट् करुन आणर्ण हहम्मत कऱून सगळ सत्य िी सरांना सांगून टाक . नंतर
                                                                   ं
        प्रश्न ववचार ा गे ा, तुयॎही स्वयंपाक छान करत असा  ना ? खा ी िान घा ून हो यॎहर्णून सांधगत .    ं
                          े
        त्यांनी परत ववचार , आयॎही जेवाय ा यायचं का ? आता िात् घाबरगुंडी उडा ी. पर्ण प्रािाणर्णकपर्णे उत्तर
        दद  हो या. पर्ण ि ा सािा स्वयंपाक येतो आणर्ण आिचे घर पर्ण  हान आह.    े  अस उत्तर ददळॎयावर त्या
           े
                                                                                    े
        पाचही सरांच्या चेहऱ्ावर स्मस्मत हास् ददस . ि ा िात् ते खरच येर्णार आह अस वाट  !
                                               े
                                                                                      े
                                                                            े
                                                                                े
        बारा ददवसांनी इटरव्ह्ऺॎय ू चा हरझि आ ा आणर्ण फि नऊ िु ींची मनवड झा ी. त्यािध्ये िाझे पर्ण नाव
                      ं
        होते. िाझ्या आनंदा ा पारावार नव्हता. तीनशे िु ींििून नऊ िु ी मनवडळॎया व त्यात िाझी मनवड झा ी.
                                              े
        हे िाझ्यासाठी फार कौतुकास्पद होते अस यॎहर्णाय ा हरकत नाही. इथून िाझ्या आयुष्या ा क ाटर्णी
        मिळा ी. नंतर िग पुढ ऑफीस जॉईन करायची तारीख सांगतॎयात आ ी. ऑदफसची तयारी पहह ा
                              े
                     े
                                                                          े
        ददवस येऊन ठप ा. आयॎहा ा बसस्टॉपवर जाऊन पोहोचायचे होते. वतथ ऑदफसची बस येर्णार होती. तो
                                                                                 े
                                                                       े
                                                                                         े
                                                               े
        स्टॉप जवळ जवळ घरापासून दोन वक ोिीटर  ांब त्यािुळ िी वेळपूवीच वतथ पोहोच . आता िाझ्या
                                                                            े
                                                                          ु
                                                                                      े
        िैवत्र्णीपर्ण वाढळॎया होत्या. पहहळॎयांदाच अस काहीतरी िोकळया िनाने कठ जातो आह याचा आनंद होता.
                                               ं
        िैवत्र्णींशी बो ाय ा पर्ण वेळ मिळा  ा होता. बसिध्ये बसळॎयानंतर फार आनंद झा ा आणर्ण एकदाची
                                           े
                             े
        िी ऑदफस ा पोहोच . एका िोठ्ा हॉ िध्ये आयॎहा ा चहा नाश्त्त्याची सोय करतॎयात आ ी होती.
        वतथेच पुढचे काय काि करायचं आह ते सिजावून सांधगत  गे . दुसऱ्ा ददवशी ऑदफसिध्ये गेळॎयानंतर
                                                                  े
                                                              े
                                         े
                                    े
                                े
        सरांनी बो ावून सांधगत  इथ स्कट घा ायचे नाही. तुयॎही पंजाबी ड्रस वक िं वा साडी घा ू शकता अशी
                                         य
                                                                        े
        त्यांनी ि ा िाहहती दद ी. तशी कपड णशवेपयंत िुभा पर्ण दद ी. एक िहहना झा ा आणर्ण पहह ा स्टायपेंड
                                         े
                                                                              े
        स्वऱूपात पगार मिळा ा अडीचशे रुपये ! घरी जाताना फार जपून पैस घऊन गे . असं नाही की
                                                                                       े
                                                                            े
                                        े
        पहहळॎयांदाच अडीचशे रुपये बधघत  होते. पर्ण स्वकिाईचा वेगळाच आनंद होता. त्यानंतर सहा िहहने
                 े
        मनघून गे  आणर्ण एकदाचा प्रोबेशन वपरीएड संप ा आणर्ण माझ्या पगारात वाढ पण झाली.             75
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80