Page 79 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 79
ु
े
एकीकड आयॎही पहरस्थितीशी जळवून घेत होतो. वतकड अिो ही स्वतःची काळजी घेत होते. त्यांना आिची
े
े
काळजी वाटत होती. त्यािुळ त्यांनी आिची उत्ति सोय कऱून दद ी होती. ि ा िॉ िध्ये गदीत जावं ागू
नये यॎहर्णून एक ड्राईव्हर दद ा होता जो आयॎहा ा िहहन्याभराचा वकरार्णा िा आर्णून दत अस. िाझ्या
े
े
े
यजिानांना वतकड काळजी वाट अशा कोर्णत्याच गोष्टी आिच्या हातून होर्णार नाहीत याची खबरदारी िी घेत
े
े
होते. शेवटी ते सुधॎधा वतकड एकटच होते. या ॉकडाऊनिध्ये ि ा कशाचीच कितरता नव्हती पर्ण स्वतःचं
े
हक्काचं िार्णूस जवळ नसे तर सवय असून नसळॎयासारखाच असतं !
े
े
ही पहरस्थिती आज ना उनॏया बद या उिेदीवर एक एक ददवस पुढ ढक त होते. यॎहर्णतात ना...उम्मीद पर
दुमनया कायि है. िाझी अजून थोडी धचिंता किी झा ी जेव्हा एवप्र िध्ये अद्वैतचे व्हचुयअ िासेस सुरु झा . े
े
ददवसातून तीन तास. दुपारी दीड ते साड-चार . अद्वैत वबझी झा ा. त्याचा ददनक्रि सुरु झा ा. त्याप्रिार्णे िाझा
े
पर्ण ददनक्रि िी जुळवून घेत ा. असेच ददवस ढक त होते. ददवसेंददवस कोरोनाच्या कसस वाढत असळॎयाने
े
ु
कवेत सरकारने पूर्णय ॉकडाऊन करतॎयाचा मनर्णयय घत ा ददवसातून दोनच तास घरातून बाहर पडतॎयाची
े
े
े
सव त दतॎयात आ ी. या पूर्णय ॉकडाऊन िध्येही आयॎहा ा फारसा काही फरक पड़ ा नाही. बका ा वा ा
े
(वकरार्णा िा ाचे छोट दुकान) ओळखीचा असळॎयाने आयॎहा ा घरात ागर्णारे सािान वेळच्या वेळी मिळत
होते.
े
े
ु
े
ं
पर्ण बाहरची पहरस्थिती ददवसेंददवस अधिकच वबघडत चा ी. कोरोनािळ कपन्या बंद होत्या. त्यािुळ े
े
े
ोकांना त्यांचे पगार वेळच्यावेळी मिळत नव्हते. बऱ्ाच जर्णांना कािावऱून किी क . काहींना अिाय पगार
े
े
े
मिळत होता. रोजच्या गरजा भागवर्णे कठीर्ण झा . िग ोकांनी भारतीय दूतावासाकडे िाव घेत ी.
े
े
े
कारर्ण त्यांना िायदशी परतायचे होते; आपळॎया िार्णसांकड. पर्ण वविानसवा चा ू नसळॎयाने भारतीय दूतावास
ही काही कऱू शकत नव्हते. दूतावासाच्या मनवाऱ्ाखा ी बऱ्ाच जर्णांनी आश्रय घेत ा. कवेत ििी बऱ्ाच
ु
संिा िदतीसाठी पुढ आळॎया. या वर्ी िी िहाराष्ट् िंडळाच्या काययकारी समितीिध्ये काययरत असळॎयाने
े
े
े
े
बाहरच्या पहरस्थितीचे रोजचे चढउतार कळत होते. िहाराष्ट् िंडळाने ही गरजूंना िदतीचा हात पुढ क ा.
और्िे, खातॎयाचे सािान पीहडतांना पुरव . इहडयन कयॎयुमनटी सपोट ग्रुप या संघटनेिाफत आिचे िदत कायय
य
य
ं
े
अजूनही चा ू आह. े
या दरयॎयान आयॎही िंडळाच्या सदस्ांनाही वैयधिक कॉ कऱून त्यांची ववचारपस करतच होतो. अजून
ू
ं
आपळॎया ा काय करता येई या पहरस्थितीत? ोकांचं घरबसळॎया कस िनोरंजन करता येई याचा ववचार
ॅ
सुरु झा ा. आिच्या ऑन ाईन बैठका होऊ ागळॎया त्यामनमित्ताने सवांना मनदान व्हच्युअ ी तरी भेटर्णे
शक्य व्हायचं. िंडळाची छोटी िोठी काि करतॎयात िाझाही वेळ जाऊ ाग ा. िग आिचं ठर ऑन ाईन
े
ं
ु
काययक्रि करायचे. प्रत्येक साप्ताहहक सुट्ी ददवशी. या ा आयॎही नाव दद “कवेत कट्ा” आणर्ण आिचे
ं
े
ऑन ाईन काययक्रि सुरु झा . आिच्या प्रयत्नांना यश आ . सवायना आिचा नवीन उपक्रि खूप आवड ा.
े
े
े
िहाराष्ट् िंडळ काययकारी समिती २०२० चे खूप कौतुक झा . आजपययन्त ऑन ाईन काययक्रि झा नव्हते
े
वक िं वा अस ही यॎहर्णता येई की तशी पहरस्थिती ही किी उद्भव ी नव्हती.
े
े
े
एकीकड एक एक ददवस पुढ जात होता. पहरस्थिती थोडी थोडी सुिारत होती. भारताने “वन्दभारत” वविानसवा
े
य
ं
सुरु कळॎया. ज्यांना िायदशी परतायचे होते ती ोक भारतात जाऊ ाग ी. िंडळाने ही चाटड वविानसेवा
े
य
े
े
उप भॎध कऱून दतॎयासाठी प्रयत्न क . त्याचा बऱ्ाच ोकांना ाभ घेता आ ा.
े
े
79
