Page 102 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

Öğrencisi W. O’Brein’ın ayaklanma anında “Sonumuz ne
olacak” sorusuna Connoly’nin verdiği cevap sarsıcıydı: “Ya-

vaşça katledilmeye gidiyoruz”. O Brein’in “Peki hiç başarma

şansımız yok mu” diye devam eden sorusuna, yine aynı netlikte
yanıt gelmişti: “Kesinlikle yok”.

Çünkü Connoly ve Clarke ayaklanmanın gücüne inanı-
yordu. Önemli olan sonunda yenilgi de olsa zalimlere karşı di-

renmekti.

Dublin günlerce İngiliz donanması tarafından bomba-

landı. Göğüs göğüse yürütülen sokak savaşları sonucunda di-
renişçilerin büyük bir kısmı katledildi. Çok az sayıda direnişçi

de tutsak düştü. Yakalananlar arasında Connoly de bulunmak-
taydı ve ağır yaralıydı. Hızla yargılandı ve ölüme mahkum

edildi. Ayakta duramayan Connoly, sandalyeye bağlanarak

vahşice kurşuna dizildi. Ölümü büyük bir metanetle karşılayan
asilerin komutanının son sözleri “Yaşasın İrlanda Cumhuri-

yeti”ydi.

İngilizler ayaklanmayı bastırdıklarını zannettiler, ama bir

kez tohum filizlenmişti.

Kekler için toprak direnişteyse “kudretli” ve “doğurgan”

olurdu ve Antios mitosunda olduğu gibi Kekler, toprağın oğ-
luydular ve güçlerini doğdukları topraklara basarak alıyorlardı.

1981 yılında bu sefer isyanı ateşleyen ve bu ateşi çıplak
bedeniyle alevlendiren bir IRA üyesi vardı: Uzun saçları ve yü-

zünden eksik olmayan gülümsemesiyle o tam bir IRA’lı ve tam

bir İrlandalıydı.

Halkının geleneksel direniş biçimini kendine rehber edi-

nen Boby Sands; Tom Clarke ve Connoly gibi İrlanda Cumhu-
riyeti için savaştı.

102