Page 63 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

Mc Cain’e dikiş iğnesi batırmak yerine eliyle sıcak şekilde

omzuna dokundu ve ağzından, “Çocuklar, sizinle gurur du-
yuyorum. Keşke 10 yıl önce yapsaydınız bunu” sözleri dö-

küldü.

“Bu sözler hayatımın en ilham verici sözleriydi. Hiç

beklemediğim bir anda hiç beklemediğim birinden geldi”

diye anlatıyor Mc Cain.

Kadının bu sıcak yaklaşımına rağmen kafe zincirinin
sıkı politikası gereği, Franklin Mc Cain, Joseph Mc Neil,

Ezell Blair ve David Richmond’a yani o 4 siyah gence, o

gün kahve servisi yapılmadı. Ancak gençler, beyazlara ait
o koltuklardan kalkmadılar. Kelimenin gerçek anlamıyla

kalkmadılar.

O gün dükkan kapanana kadar orada sadece oturdu-

lar. Kendilerine servis yapılmadı, ama oturdular. Dükkan
kapanınca üniversite kampüsüne geri döndüler.

Bu büyük bir kazanımdı. Kahve içmemenin, pizza ye-
memiş olmanın önemi yoktu. Beyazlara ait 4 koltuğa bir

gün boyunca oturabilmişlerdi. Siyah olmayan anlayamaz

bu ayrıcalığı. Ertesi sabah kafe-market açılırken kapıda 4’ü
kız tam 25 öğrenciydiler.

Yine oturdular. Üç gün sonra 4 Şubat günü kampüsün
beyaz öğrencileriyle beraber tam 300 öğrenci Woolworth

kafe-marketin kapısındaydı. Grup birkaç hafta boyunca
her gün gelip oturdu. Kahve içemiyor, bir şey yiyemiyor-

lardı. İncil de dâhil kitaplardan yüksek sesle pasajlar oku-

yarak günü geçiriyorlardı.

Derken, bu eylem ırkçı ayrımcılığın bütün şiddetiyle
egemen olduğu güney eyaletlerinin tamamına yayıldı.

Önce Winston-Salem, Durham, Raleigh ve Charlotte. Der-

63