Page 26 - พท21001

20

3. วิธีการอาน

การอานโคลงสี่สุภาพสามารถอานได 2 ลีลา คือ

1. อานแบบรอยแกว

2. อานแบบทํานองเสนาะ



การแบงชวงเสียง วรรคแรกเปน 2 ชวง เปน 3 2 หรือ 3 2 วรรคหลัง เปน 2 การแบง

ชวงเสียงตองพิจารณาใหคงความหมาย แทนที่จะแกตามปกติบทรอยกรองที่ไพเราะ กวีจะจัด
กลุมคําไวดีแลว
การเอื้อนเสียงทอดเสียง ตามปกติจะเอื้อนเสียงทายวรรคแรกของแตละบาท ในบาทที่ 2

อาจเอื้อนเสียงไดถึงคําที่ 1 คําที่ 2 ของวรรคหลัง และบาทที่ 4 ระหวางคําที่ 2 กับคําที่ 3 ของ

วรรคที่ 2 และทอดเสียงตามตําแหนงสัมผัส

ตัวอยางโคลงสี่สุภาพ

เรืองเรือง ไตรรัตนพน พันแสง

รินรส พระธรรมแสดง ค่ําเชา

เจดีย ระดงแซง เสียดยอด

ยลยิ่ง แสงแกวเกา แกนหลาหลากสวรรค

(นิราศนรินทร)

การอานฉันท

ฉันท มีลักษณะบังคับพิเศษแตกตางไปจากคําประพันธชนิดอื่นโดยบังคับ ครุ ลหุ แทน

คําธรรมดา และบังคับสัมผัส เชนเดียวกับคําประพันธชนิดอื่น ๆ

คําลหุ ( , ) คือ พยางคที่มีลักษณะใดลักษณะหนึ่งดังนี้


1. การประสมสระเสียงสั้นในแม ก กา เชน จะ ทิ ปุ ยกเวน พยางคที่ประสมดวย สระ
อํา ใอ ไอ เอา ซึ่งจัดเปนคําครุ เชน คํา ไกล ใจ เรา

2. คํา บ บ จัดเปนคําลหุ

คําครุ คือ พยางคที่มีลักษณะใดลักษณะหนึ่ง ดังนี้

1. ประสมสระเสียงยาวในแม ก กา เชน อา ดี เธอ ปู
2. ประสมสระ อํา ใอ ไอ เอา

3. มีตัวสะกด เชน มด กัด เด็ก