Page 29 - พท21001
P. 29

23

                                        ี้
               อยากติดตาม  นอกจากนเหตุการณที่เกิดขึ้นในเรื่องควรสมจริง  และเปนไปอยางสมเหตุสมผล
               และมีสวนประกอบปลีกยอยอื่น ๆ เพื่อใหนาติดตาม

                                                                             
                                                                
                                       ิ
                         3.2 การดําเนนเรื่อง  สวนสําคัญที่ชวยใหเรื่องนาสนใจชวนติดตามขึ้นอยูกับ
                                                                
                                                                       ิ
                                          ิ
               การ   ดําเนนเรื่อง การดําเนนเรื่องมีอยูหลายวิธี เชน ดําเนนเรื่องตามลําดับวัย คือ เริ่มตั้งแตตัว
                           ิ
                                                  ิ
               ละครเกิดจนกระทั่งถึงแกกรรม ดําเนนเรื่องยอนตน  คือ  เลาเหตุการณในตอนทายเสียกอนแลว
               ยอนกลับ  ไปเลาตั้งแตตนจนกระทั่งจบ  เปนตน  ฉากที่ดีตองมีสภาพความเปนจริง  ทั้งสภาพ
               ภูมิศาสตร และประวัติศาสตร นอกจากนี้ยังตองสอดคลองกับเรื่องดวย
                                                                                 
                         3.3 ตัวละคร ผูเขียนมีวิธีการแนะนาตัวละครไดหลายวิธี เชน ดวยการบรรยายรูปราง
                                                          ํ
               ลักษณะของตัวละครเอง ดวยการบรรยายพฤติกรรมของตัวละคร หรือดวยการใหตัวละครสนทนากัน

                                                               ั้
               เปนตน การบรรยายลักษณะนสัยของตัวละครที่ดีนน ควรบรรยายอยางสมจริง ตัวละครตัวหนง ๆ
                                                                                                      ึ่
                                            ิ
                                                  
                             ิ
               จะมีลักษณะนสัยหลาย ๆ อยางไมใชดีจนหาที่ติมิได หรือเลวจนไมมีความดีที่จะใหชมเชย ความ
                                                                          
               ตองการของตัวละครที่ดีควรจะเหมือนคนธรรมดาทั่ว ๆ ไป เชน มีความรัก ความโกรธ เกลียด
               หรือตองการความสนใจจากผูอื่น เปนตน

                         3.4 แนวคิดของเรื่อง แนวคิดของเรื่องสวนมากผูเขียนจะไมบอกตรง ๆ ผูอานจะตอง

                                   ิ
               คนเอาเองวาไดแนวคดอยางไร ตัวอยางเชนเรื่อง ลูกชายของศรีบูรพา ตองการแสดงวา “ลูกผูชาย
               นั้นมีความหมายอยางไร” จดหมายจากเมืองไทยของโบตั๋นตองการใหเห็นขอดีขอเสียของคนไทย

               โดยเฉพาะ “น้ําใจ” ซึ่งไมเหมือนกันกับชาติอื่น เปนตน

                                                                                            ั้
                         นวนิยายหรือเรื่องสั้นที่ดีนั้น ผูอานตองพิจารณาคุณคาที่จะไดจากเรื่องนน ๆ ไมทางใด
               ก็ทางหนึ่งดวย

                                                                   ึ่
                                                                                                 ิ
                         3.5 สํานวนภาษา เปนสิ่งสําคัญมากอยางหนง ในการพิจารณาเลือกอานนวนยายและ
                                                                         ั
               เรื่องสั้นผูอานมักจะรูสึกวาตนเองชอบหรือไมชอบสํานวนของนกเขียนคนนั้นคนนี้  แตบางคนก็ไม
               สามารถบอกวาเพราะเหตุใด สิ่งที่ควรพิจารณาเกี่ยวกับสํานวนภาษาคือสํานวนภาษาของตัวละคร

               ในบทสนทนา ตองสมจริงและเหมาะสมกับตัวละคร ประโยคที่แตกตางควรกะทัดรัด สละสลวย

               เขาใจงาย หากเปนประโยคยาวก็ควรเปนสํานวนที่สามารถสรางอารมณ และความรูสึกไดดี
                                                                   ี้
                                                                                              ั
                       4. วารสารและหนังสือพิมพ  หนังสือประเภทนคนทั่วไปไดอานบอยกวาหนงสือประเภท
                                    ั
                                                 ี้
                                                                      ั้
               อื่น ๆ ในการผลิตหนงสือประเภทนตองแขงกับเวลา ดังนน โดยการพิจารณาหนงสือประเภทนี้
                                                                                            ั
               ควรพิจารณา ดังนี้
                         หนังสือพิมพ  หนังสือพิมพเปนเครื่องมือสื่อสารที่จะกระจายขาวคราวเหตุการณตาง ๆ
               ไปทั่วประเทศหรืออาจทั่วโลก  โดยเฉพาะหนงสือพิมพรายวัน  เปนเครื่องมือสื่อสารที่เสนอขาว
                                                          ั
                  
               ที่นาสนใจที่เกิดขึ้นในแตละวันดังนนหัวใจของหนงสือพิมพรายวันก็คือ“ขาว”  การพิจารณา
                                                               ั
                                                 ั้
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34