Page 77 - 12_การปฏบตงานในสถานตำรวจ_Neat

๗๐

ñ.ò ÁÕÊØ¢ÀÒ¾¨Ôμ·Õè´Õ คือ เปนผูมีอัธยาศัยใจคอที่งาม เปนคนดี มีศีลธรรม ไดแก
ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ วิริยะ สติ สมาธิ และปญญา

¼ÙŒÁÕÈÃÑ·¸Ò หมายถึง เปนผูรูจักศรัทธาบุคคลและขอปฏิบัติที่ควรศรัทธา
ไมลุมหลง งมงายในที่ตั้งแหงความลุมหลง
¼ÙŒÁÕÈÕÅ คือ ผูที่รูจักสํารวมระวังความประพฤติปฏิบัติทางกายและทางวาจา

ใหเรียบรอยดีงาม ไมประพฤติเบียดเบียนตนเองและผูอื่น
¼ÙŒÁÕÊØμÐ คือ ผูไดเรียนรูทางวิชาการ และไดศึกษาคนควาในวิชาชีพดี

¼ÙŒÁըҤРคือ เปนผูมีจิตใจกวางขวางไมคับแคบ รูจักเสียสละ
¼ÙŒÁÕÇÔÃÔÂÐ คือ ผูขยันหมั่นเพียรในการประกอบกิจการงานงานอาชีพ และ/หรือ
ในหนาที่รับผิดชอบ

¼ÙŒÁÕÊμÔ คือ ผูรูจัก ยับยั้ง ชั่งใจ รูจักคิดไตรตรองใหรอบคอบกอน คิด พูด ทํา
¼ÙŒÁÕÊÁÒ¸Ô คือ ผูมีจิตใจตั้งมั่นขมกิเลสนิวรณ

¼ÙŒÁÕ»˜ÞÞÒ คือ ผูมีปญญาอันเห็นชอบรอบรูทางเจริญทางเสื่อมแหงชีวิต
ตามที่เปนจริง
ò. ¼ÙŒÁÕ¡ÑÅÂÒ³ÁÔμμ¸ÃÃÁ คือ ผูมีคุณธรรมของมิตรที่ดี ๗ ประการ คือ

๑) เปนผูนารัก (ปโย) คือ เปนผูมีจิตใจกอปรดวยเมตตากรุณาพรหมวิหาร
๒) เปนผูนาเคารพบูชา (ครุ) คือ เปนผูที่สามารถเอาเปนที่พึ่งอาศัยเปนที่พึ่งทางใจ

๓) เปนผูนานับถือ นาเจริญใจ (ภาวนีโย) ดวยวา เปนผูไดฝกฝนอบรมตนมาดีแลว
ควรแกการยอมรับและยกยองนับถือ เอาเปนเยี่ยงอยางได
๔) เปนผูรูจักพูดจาโดยมีเหตุผลและหลักการ (วัตตา) รูจักชี้แจงแนะนําใหผูอื่น

เขาใจดีแจมแจง เปนที่ปรึกษาที่ดี
๕) เปนผูอดทนตอถอยคําที่ลวงเกิน วิพากษ วิจารณ ซักถาม หรือขอปรึกษาหารือ

ขอใหคําแนะนําตางๆ ได (วจนักขโม)
๖) สามารถแถลงชี้แจงเรื่องที่ลึกซึ้ง หรือเรื่องที่ยุงยากซับซอนใหเขาใจอยางถูกตอง
และตรงประเด็นได (คัมภีรัญ จะ กะถัง กัตตา)

๗) ไมชักนําในอฐานะ (โน จัฏฐาเน นิโยชะเย) คือไมชักจูงไปในทางเสื่อม (อบายมุข)
หรือไปในทางที่เหลวไหลไรสาระ หรือที่เปนโทษเปนความทุกขเดือดรอน

ËÅÑ¡¡ÒäÃͧ§Ò¹
ËÅÑ¡¡ÒäÃͧ§Ò¹ ประกอบดวยหลักธรรม คือ ÍÔ·¸ÔºÒ·¸ÃÃÁ ไดแก

ñ.ñ ©Ñ¹·Ð ¤ÇÒÁÃÑ¡§Ò¹ คือ จะตองเปนผูรักงานที่ตนมีหนาที่รับผิดชอบอยู และทั้งจะตอง
เอาใจใสกระตือรือรนในการเรียนรูงาน และเพิ่มพูนวิชาความรูความสามารถในการทํากิจการงาน

และมุงมั่นที่จะทํางานในหนาที่รับผิดชอบหรือกิจการงานอาชีพของตนใหสําเร็จเรียบรอยอยูเสมอ