Page 80 - 12_การปฏบตงานในสถานตำรวจ_Neat

๗๓

(๒) เลิกการทํางานที่หลังนาย คือ ทํางานดวยความขยันขันแข็ง แมเลิก
ก็ควรเลิกที่หลังนาย หรือผูบังคับบัญชาอยางนอยก็อยูทํางานใหเต็มเวลาไมหนีกลับกอนเวลาเลิกงาน

(๓) ถือเอาแตของที่นายให คือ มีความซื่อสัตยจงรักภักดีไมคดโกงนาย หรือ
ผูบังคับบัญชาไมคอรรัปชั่น ไมเรียกรองตองการโดยไมเปนธรรมหรือเกินเหตุ

(๔) ทํางานใหดีขึ้น คือ ตองรูจักพัฒนาคุณวุฒิ ความรูความสามารถ และ
วิสัยทัศนในการทํางานใหไดผลดีมีประสิทธิภาพสูง

(๕) นําคุณของนายไปสรรเสริญ คือ รูจักนําคุณความดีของเจานาย
ผูบังคับบัญชาไปยกยอง สรรเสริญ ตามความเปนจริง ในที่และโอกาสอันสมควร

กลาวโดยยอ ผูบังคับบัญชากับผูอยูใตบังคับบัญชาพึงปฏิบัติตอกัน ดังคํานักปกครอง
นักบริหารแตโบราณกลาววา “ÍÂÙ‹ÊÙ§ãËŒ¹Í¹ควํ่า ÍÂÙ‹ตํ่าãËŒ¹Í¹Ë§Ò”

“ÍÂÙ‹ÊÙ§ãËŒ¹Í¹¤ÇíèÒ” หมายความวา เปนผูปกครองผูบังคับบัญชา หรือเปนผูนําคน
พึงดูแลเอาใจใสทํานุบํารุง ผูใตบังคับบัญชาหรือลูกนองดวยดี คือ ดวยความเปนธรรมตามหลักธรรมของ
พระพุทธเจา ตามที่กลาวขางตนนี้ เพื่อใหลูกนองหรือผูใตบังคับบัญชามีขวัญกําลังใจในการสนองงาน

ไดเต็มที่ อยาใหลูกนองหรือผูอยูใตบังคับบัญชาเกิดความรูสึกทอถอยวาทําดีสักเทาใด ผูใหญก็ไมเหลียว
แลดังคําโบราณทานวา

ÁÕ»Ò¡ ¡çÁÕà»Å‹Ò àËÁ×͹àμ‹ÒËÍ ໚¹¼ÙŒ¹ŒÍ áÁŒทํา´Õ äÁ‹ÁÕ¢Åѧ
หรืออยาใหลูกนอง หรือผูใตบังคับบัญชา เกิดความรูสึกนอยเนื้อตํ่าใจวา ผูใหญไม

ยุติธรรม มักเลือกปฏิบัติไมเสมอกัน ดังคําที่วา (เรา) ·íÒ§Ò¹·Ñé§Çѹ ä´Œ¾Ñ¹ËŒÒ (สวนคนอื่น) à´Ô¹ä»à´Ô¹ÁÒ
䴌ˌҾѹ

“อยูตํ่าใหนอนหงาย” หมายความวา ลูกนอง หรือผูอยูใตบังคับบัญชา ก็พึงปฏิบัติตน
ตอเจานายหรือผูบังคับบัญชาดวยดี รับสนองงานทานดวยความยินดี ดวยใจจริง และทํางานดวย

ความเขมแข็งตามหลักธรรม คือ “เหฏฐิมทิศ” ดังที่กลาวมาแลว
ò. ໚¹¼ÙŒÁÕÁ¹ØÉÂÊÑÁ¾Ñ¹¸ (Human Relation) ·Õè´Õ´ŒÇ¤س¸ÃÃÁ คือ ¾ÃËÁÇÔËÒøÃÃÁ

และÊѧ¤ËÇÑμ¶Ø
¾ÃËÁÇÔËÒøÃÃÁ คุณธรรมเครื่องอยูของผูใหญ ๔ ประการ

(๑) àÁμμÒ คือ ความรัก ปรารถนาที่จะใหผูอื่นอยูดีมีสุข
(๒) ¡ÃØ³Ò คือ ความสงสาร ปรารถนาใหผูมีทุกข เดือดรอน ใหพนทุกข

(๓) ÁØ·ÔμÒ คือ ความพลอยยินดี ที่ผูอื่นไดดี ไมคิดอิจฉาริษยากัน
(๔) ÍØມ¢Ò คือ ความวางเฉย ไมยินดียินรายเมื่อผูอื่นถึงซึ่งความวิบัติโดยที่เราก็ชวย
อะไรไมไดก็ตองปลอยวางใจของเราเองดวยปญญาตามพระพุทธพจนวา “สัตวโลกเปนไปตามกรรม”

Êѧ¤ËÇÑμ¶Ø¸ÃÃÁ ô »ÃСÒà คือ

(๑) ·Ò¹ รูจักใหปน สิ่งของของตนแกผูอื่นที่ควรใหปน