Page 38 - final 27-03
P. 38
قرار گرفتن نشانه در سمت چپ يا راست نيز ارزش معتنتاشتنتاستانتهي
متفاوتي دارد .براي فارسي زبانان که از راست مينويسند و ميخوانند ،به
صورت ضمني »راست« معناي اهميت ،اصالت و درستي را با خود دارد.
طلوع (سمت راست) به عنوان سمبل اشراق معتنتوي و رويتارويتي بتا
پروردگار نمود مييابد .نزد سهروردي نيز ،راست و چپ معنايي سمبليک
مييابد .راست رمز جنبهي وجوبي و وجودي است و چپ رمز جتنتبتهي
امکاني و عدمي .در تصوير مورد بحث نيز قرار گرفتن خورشيد در سمتت
راست مخاطب ارزش معنا شناختي آن را عيان ميسازد.
خورشيد خود منبع الهي حيات است و مظهر هتمتهي روشتنتگتريهتا،
آفرينش ،باروري ،تجديد حيات و بيمرگي است .نيلوفر نيز که با طتلتوع
خورشيد ميشکفد و با غروب آن بسته ميشود ،نماد تجديد حتيتات بته
شمار ميآيد و به نوعي ،نشانهي کمال و کمال جويي است.
نيلوفر در انديشهي بوداييان نماد ظهور ،تجلي ،نظم و زيتبتايتي استت.
سپهري هم نيلوفر را نمادي از انسانهاي پاک و وارسته ميداند که ختود
را به مرداب ماديات دنيوي آلوده نکرده و از آن سر برآوردهاند تا به اصتل
خويش نايل آيند.
دربارهي معناي نمادين مرداب نيز گفتني است که مرداب نماد دنتيتا و
زندگي حقير و ساکني است که در جوهر خود آکنده از پستي و پلشتتتي
است ،اما ميتواند آغازي براي زيبايي ،زندگي و کمال جويي نيتلتوفترانته
باشد.
آفتاب
سپهري در جايي از شعرش ،به آفتاب و حقيقت نوراني و متحتب بته
مثابهي نمادي از خدا توجه کردهاست .او ميگويد:
حر هايم مثل يک تکه چمن روشن بود من به آنان گفتم :آفتابي لب
درگاه شماست که اگر در بگشاييد به رفتار شما ميتابد (هشت کتتتاب:
سورۀ تماشا.)1۷3 ،
بوم
33
