Page 30 - ATT2_Fragment_UNITE 6

6. Końcówki -i, -is, -it  -er jest końcówką bezokolicznika czasowników
1. grupy. Bezokolicznika w zdaniu używa się po
 W wielu końcówkach form czasowników wy- przyimkach, po innym czasowniku (z wyjątkiem
stępuje głoska i [i]. Mogą to być końcówki: être i avoir) lub w funkcji podmiotu.
Il refuse de parler.
– form czasu teraźniejszego trybu orzekającego (bezokolicznik po przyimku)
czasowników 2. grupy (np. finir) oraz niektórych
czasowników 3. grupy (np. dire) w 1., 2. i 3. osobie Il faut manger pour vivre.
liczby pojedynczej; (bezokolicznik po innym czasowniku)
Se tromper est humain.
je finis, tu finis, il finit
(bezokolicznik w funkcji podmiotu)
je dis, tu dis, il dit
– form trybu rozkazującego czasowników 2. grupy  -é (lub -ée, -és, -ées) to końcówka participe
(np. finir) oraz niektórych czasowników 3. grupy passé czasowników 1. grupy. Participe passé sto-
(np. dire) w 2. osobie liczby pojedynczej; suje się po czasownikach posiłkowych être i avoir
finis ! dis ! w czasach złożonych.

– form participe passé czasowników 2. grupy Elle est tombée. Nous avions oublié.
(np. finir) oraz niektórych czasowników 3. grupy J’ai frappé à ta porte
(dire, prendre, écrire itd.). Możliwy zapis graficzny J’ai frappé à ton cœur
to -i, -is lub -it. pour avoir bon lit
fini, pris, écrit pour avoir bon feu
 René Philombe, « L’homme qui te ressemble »,
Petites Gouttes de chant pour créer l’homme.
7. Końcówki -ez, -er, -é

 W wielu końcówkach form czasowników poja-
wia się głoska zamknięta é [e] lub otwarta ê [ɛ].

W mowie te dwie samogłoski brzmią często bar-
dzo podobnie, co może skutkować pomyłkami
w rozróżnianiu użytych form czasownikowych,
np. j’ai été [ʒɛ ete] i j’étais [ʒetɛ].

 -ez używa się tylko jako końcówki 2. osoby licz-
by mnogiej i zawsze towarzyszy jej zaimek osobo-
wy vous (z wyjątkiem trybu rozkazującego, w któ-
rym nie stosuje się zaimków).
Vous vous flattez beaucoup, et vous devez savoir
Que qui sert bien son roi ne fait que son devoir.
Vous vous perdrez, Monsieur, sur cette confiance.
 Pierre Corneille, Le Cid.

Cent dix-neuf 119