Page 105 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 105
้
้
ี
่
ึ
ู
นาคท่ค่อนข้างจะคนเคยกับองค์หลวงป่ท่านมากข�น แรก ๆ เราไม
กล้าหาญเท่าไหร่หรอก ไม่กล้าแม้จะไปที่ก้ฏิิท่านด้วยซ�ำ มาตั้อนหลัง ๆ
่
ึ
ั
ี
เราได้ข�นไปนงฟังท่กฏิิของท่านบ้างเหมือนกัน เวลาพระไปถวายงาน
้
ู
ู
ั
นวดหลวงป่ตั้อนหลังทำวตั้รสวดมนตั้์เย็น ซงหลวงปจะให้โอกาส
่
่
ึ
ื
่
ี
พระเณรถามเรองการภาวนา และท่านอธิบายช�แจงให้ทราบ เราก็ไป
่
ู
่
่
ั
ู
นงฟัง เราไม่ได้ไปนวดเพราะเรายังเป็นนาคอย พระท่านนวดหลวงป
ู
ั
่
่
อยบนพ�นกฏิพักบน เรานงอยท่พักล่างริมระเบียงของกฏิิ พระองคน�น
ี
ื
้
่
้
ู
ั
์
ิ
ี
ู
ั
ื
่
เล่าเรองภาวนาอย่างน�นอย่างน� หลวงป่ท่านอธิบายให้ฟังเราก็จำเอามา
แล้วเราก็ไปภาวนา ท่านบอกว่าเดินไปเดินมาก็ พทโธ เราก็พยายาม
้
ทำอยูอย่างนั�น ซงเรายังไมร้สึกว่ามันจะก้าวหน้าอะไรหรือไม่ ท่าน
ู
ึ
่
่
่
ื
้
่
ใหพทโธ เรากพทโธ เราได้แตั้่ทำไปอย่างน�นเรอย ๆ ทกวัน ๆ แตั้
่
้
้
ั
็
้
ู
ื
่
่
มีเรองสำคัญทบอกอยในใจเราเสมอเมอเราเข้าไปอย่เป็นนาคแล้วก็คือ
ื
่
่
ี
ู
่
ี
ื
ู
เรานึกคิดว่าเมอไรหนอเราจะได้บวช อันน�ปรากฏิชัดอยเสมอในใจ
่
ของเรา…
ความสงบของเรามิใช่อยู่ที่อื่น
อยู่ที่จิตที่ใจเรานี้เอง
l
ความเปนมาของเรา 91
็
