Page 148 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 148

“ขึ้นเหนือ ไปอยู่ฝาง”





                                                                          ึ
                  เราพักอยู่กับท่านอาจารย์เมืองต่อมาหลายวัน วันหน่งได้
                                                                     ั
                                                              ี
                                                               ั
            โอกาสดี เลยกราบเรียนกับท่านอาจารย์ว่า “..ผมน้ต้งอกต้งใจลาออก
                                                          ั
                                                          ้
            จากการงานเพอจะบวชออกปฏบติภาวนามาตงแตต้น ผมได้บวชท
                                                              ่
                                           ิ
                           ่
                           ื
                                             ั
                                                                               ่
                                                                               ี
                                                                            ้
                                     ู
                                                                               ้
                                               ู
            วัดหินหมากเป้ง แล้วอย่กับหลวงป�เทสก์มานานหลายปี ตอนนได
                                                                            ี
                           ู
                                            ี
                               ื
                                                                       ี
            กราบลาหลวงป� เพ่อจะออกไปเท่ยวภาวนา อยากจะหัดไปเท่ยววิเวก
              ี
                                      ี
                    ี
            ท่น่นท่น่ คิดอยากจะไปเท่ยวทางเหนือ ท่านอาจารย์มีความคิดเห็น
                   ี
               ั
                                    �
                                                                      ี
            กว้างขวาง พอจะแนะนากระผมบ้างไหม ว่าผมควรจะไปท่ไหนดี..”
                              ึ
            ท่านอาจารย์ก็พูดข้นมาทันทีเลยนะ ท่านบอกว่า “..โอ..พอดีเลย ผม
            มีลูกศิษย์คนหนึ่งอยู่เมืองเหนือ อยู่เชียงใหม่ อาเภอฝัางโน้นแน่ะ.. เขา
                                                        �
                                     ื
            เป็นหวหน้าสถานีทดลองพชสวนฝัาง เป็นลูกศิษย์ผมเอง.. เขาต้องการ
                  ั
                                                   ้
                                                   ึ
                                                          ู
                                                                               ี
            พระอย่ เคยบอกผมว่าให้ช่วยหาพระขนไปอย่กบเขาหน่อย สถาน
                                                            ั
                    ู
                          ู
                                                                               ่
            พืชสวนมันอยไกลหมู่บ้าน เขาไม่มีโอกาสจะได้ทำบุญใส่บาตร.. ไปอย
                          ่
                                                                               ู
                                                                    ้
            ให้เขาหน่อยเถิด..” เราบอกท่านทันทว่า “..ถ้าอย่างนนกระผมก
                                                   ี
                                                                    ั
                                                                               ็
            ตกลงเลยครับ..” ท่านอาจารย์ก็ว่า “..ผมจะหาหมู่ให้อีกองค์หนึ่ง.. ให้ไป
                                                             ่
            ด้วยกัน.. ข้นไปจ�าพรรษาให้เขาได้ท�าบุญหน่อย.. ถูอว่าเป็นการู้โปรู้ด
                        ึ
            เขา และเขาก็โปรู้ดเรู้าด้วย เขาโปรู้ดเรู้าคอเขามัีสถูานทีให้เรู้าภาวนา
                                                                  �
                                                     ่

            เรู้าโปรู้ดเขาค่อให้เขาได้มัีโอกาสท�าบัุญ ตั้กบัาตั้รู้ ไหว้พรู้ะไหว้เจิ้า..
                                                     ้
                                                                           ี
            พอดีเลย..” เป็นอันตกลงว่าจะไปเมืองเหนือกัน ลูกศิษย์คนน้ของ
                                                    �
                                        ้
                               ่�
                                                                   �
                                                                        �
            ท่านอาจารย์เมือง ชอคุณสุรู้ศกดิ์ อินทรู้กาแหง ขณะนั้นดารงตาแหน่ง
                                                   ื
            เป็นหัวหน้าสถานีทดลองพืชสวนฝัาง เม่อตกลงกันดังน้น ท่านอาจารย์
                                                                 ั
                                                          ี
                                                                           ึ
                                             ึ
            ก็เลยติดต่อนัดแนะ ว่าจะพาเราข้นไปดูสถานท่ก่อน โดยจะพาข้นไป
               ี
                                   ่
                                   ึ
                              ู
            เยยม ไปทำความร้จักซงกันและกันไว้ก่อนในคราวแรก และคาดการณ์
               ่
                   ่
                   ื

                                                             ุ
            ว่า เมอชอบใจก็อาจจะเลือกดูทำเลสถานท่จัดทำกฏิ กระต๊อบ ท่พัก
                                                      ี
                                                                           ี
                    l
            134   พระพิชิต ชิตมาโร
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153