Page 175 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 175

ึ
                                         ี
                                                              ื
                              ั
                                                                            ี
              ภูเขึ้าลูกหน่ง ต้งอยู่โดดเด่ยวแยกจำากแนวเขึ้าอ่น อยู่ในพ้นทขึ้อง
                                                                         ื
                                                                            ่
              หมู่บ้้านสำหกรณ์พระพุทธิ์บ้าทผู้าเรือ เป็นพ้นทขึ้องทางฝ่ายทหาร
                                                          ื
                                                              ่
                                                              ี
              เขึ้าจำัดสำรรให้เป็นท่พักขึ้องขึ้้าราชการทหาร ทหารผู้่านศึก ทหารเก่า
                                ี
                                       ั
                  ี
              วัดน้รวมอาณาเขึ้ตคลุมท้งภูเขึ้า เป็นวัดสำาขึ้าขึ้องวัดป่ากุงขึ้ององค์
                                                                    �
              หลวงปู่ศรี มหาวีโร จำังหวัดร้อยเอ็ด พระอาจำารย์ท่อยู่จำาพรรษาเป็น
                                                                ี
                                                                                ี
                                         ั
              ประธิ์านคณะสำงฆ์ในระยะน้น คือ ท่านอาจำารย์ทองด�า ซึ่่งปัจำจำุบ้ันน
                                                                                ้
                                                                      ึ
              (พ.ศ. ๒๕๖๔) องค์ผูู้้เป็นประธิ์านสำงฆ์ คือท่านพระครูถนอม
                    เราพักอยู่วัดพระบาทผาเรือระยะหน่งแล้วก็กราบลาท่าน
                                                           ึ
                           �
                                                                              ี
              อาจารย์ทองดาและคณะสงฆ์ท่วัดพระบาทผาเรือ ออกเดินท่องเท่ยว
                                            ี
                                                            ี
              ต่อ เดินสะพายบาตร แบกกลด เท่ยวไปตามท่ต่าง ๆ ในเขตอ�าเภอ
                                                 ี
              เชียงรุ้ง อาเภอเชียงแสน ไปผ่านวัดบ้านเหล่าของท่านอาจารย์ขาน
                        �
              ฐานวโร แวะพักอยู่กับท่านหลายวัน จากน้นเราก็กราบลาท่านอาจารย์
                                                      ั
                                                                 ึ
              ขาน แล้วเดินทางต่อ ไปพักอยู่ท่วัดน�้าตกพัฒนาซ่งมีท่านอาจารย์
                                                ี
              จรัส เป็นผู้ปกครองวัด ท่านอาจำารย์จำรสำน้เป็นพระทางอสำาน ลูกศิษย์
                                                    ั
                                                       ี
                                                                    ี
              ขึ้องท่านอาจำารย์จำวน กุลเชฏิโฐ ท่านขึ้ึ้นไปเหนือสำมัยเดียวกันกบ้
                                                                               ั
              ท่านอาจำารย์ทูล ขึ้ิปฺปปญฺโญ ท่านเล่าว่า คราวนั้นคณะขึ้องครูบ้าอาจำารย์
              ซึ่งสำ่วนมากมาจำากวัดถากลองเพล อดรธิ์าน ขึ้นมาเท่ยวทางเหนือ
                                     �
                                                                    ี
                                     ้
                                                             ึ
               ึ
                                                          ี
               ่
                                                             ้
                                                   ุ
                     ่
              มาถึงทเชียงรายแล้วต่างก็แยกย้ายกันออกไปหาท่พักภาวนาขึ้องตน
                                                               ี
                     ี
                                                    ่
                                                                       ่
                                                                       ู
                                                    ี
                                           ู
                                           ่
              ท่านอาจำารย์ขึ้าน ท่านยังอยภาวนาทบ้้านเหล่า และอยมาตลอด
                                                                       ี
                                                         �
                                                                               ั
                                   ั
                                                                        ั
              สำ่วนท่านอาจำารย์จำรสำได้แยกมาอยู่ท่วัดน้าตกพัฒนาน้ต้งแต่น้น
                                                     ี
                                   �
                                   ้
                               ่
                               ี
                                         ั
                                                      ็
              เป็นต้นมา และทวัดนาตกพฒนาน้ เรากได้มีโอกาสพบครูบาอาจารย์
                                                ี
                ี
                 �
                ่
              ทสาคัญและเรารักเคารพมากอีกองค์หน่งคือ ท่านอาจารย์เสถียร
                                                       ึ
              คุณวโร องค์นี้ท่านเป็นลูกศิษย์ หลวงปู่ฝั้น อาจำาโร ท่านเป็นชาวจำังหวัด
                                                  ู
                                                  ่
                                                     ี
              เลย อปัชฌายะขึ้องท่านกคือ หลวงปศรจำันทร์ วณฺณาโภ วัดเลยหลง
                                       ็
                    ุ
              จำังหวัดเลย พอดีระยะนนท่านขึ้ึนไปเทยววิเวกอยทางเหนือ เราเลย
                                             ้
                                      ้
                                                    ี
                                                    ่
                                                              ู
                                                              ่
                                      ั
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   161
                                                             ็
   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180