Page 321 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 321

ไม่มีใครมำอยู่ ๑๐ ปี มันก็ทรุดโทรมผุพังหมด เหลือแต่ตอต้นเสำ
                            ั
                                                                               ึ
                ื
              เม่อเป็นอย่ำงน้ำนโยมก็ยังถำมว่ำจะยังอยำกมำอยู่ภำวนำอยู่หรือไม่ ซ่ง
              ก็ได้บอกไปว่ำเรำอยำกจะขอข้ำนมำพักอยู่ภำวนำท่สวนอีก โยมเอ๋ก็ม
                                                              ี
                                                                                ี
                                           ึ
              ควำมยินดีพร้อมท่จะอนุเครำะห์ พร้อมทั้ำงพำเรำไปรู้จักกับคนท่เขำจะ
                                                                           ี
                               ี
                                                                   ื
                    ื
                       ี
                                                 ื
                                    ี
              ดูแลพ้ำนท่ และสถำนท่ให้ด้วย เขำช่อจรัญ ภรรยำช่อเล่อน มีลูกชำย
                                                                ื
                       ื
                    ึ
                                                          ้ำ
              คนหน่งช่อนำยเอ็ม ให้ครอบครัวโยมเหล่ำนีเป็นผู้ช่วยเหลือจัดกำร
                                           ี
                          ี
                                                                            ึ
              สร้ำงท�ำกุฏิท่พัก และอ่นๆ ท่จะต้องมีเม่อไปพักอยู่จ�ำพรรษำ ซ่งเรำ
                                                     ื
                                     ื
                      ุ
                                                                ่
                         ่
                                     ิ
                           ้
                                                                ื
                                                                   ี
                                   ุ
                ้
              ไดไปชจดวำตองกำรกฏตรงไหน ศำลำตรงไหน เมอป พ.ศ. ๒๕๔๒
                     ี
                     ้ำ
              คุณหมอชะวดี คุณหมอสมจิตต์ ศรสุพรรณรำช และพวกญำติโยม
                                                  ี
                                                                  ็
              เขำอุตส่ำห์ท�ำกุฏิให้พวกเรำอยู่ ๒ - ๓ หลัง แล้วเขำกท�ำของเขำตรง
                                                        ั
                               ี
                                    ั
                                                                               ื
                                         ่
                                                  ่
                                                                   ิ
                                                                         ึ
                                                   �
              ปำกทำงเชงเขำอกหลงหนง เป็นทสำหรบพวกญำตโยมข้ำนเหนอ
                                                  ี
                         ิ
                                         ึ
                                                              ี
                                                              ้ำ
              ไปพักปฏิบัติธรรมในบำงโอกำส พอไปเห็นครงน ทุกแห่งทรุดโทรม
                                                           ั
                                                           ้ำ
                                                ิ
              โกโรโกโสลงไปหมด บดนผำนไปสบปแล้ว คณหมอชะวด คณหมอ
                                         ่
                                                                          ุ
                                                                       ี
                                        ี
                                     ั
                                        ้ำ
                                                          ุ
                                                   ี
              สมจิตต์ ตำงก็แก่ชรำภำพ มีอำยุคนละแปดสิบกว่ำปีเข้ำไปแล้ว ก็มำ
                        ่
                                                                  ี
                                                                  ้ำ
                           ่
                           ี
                                      ิ
                            ั
              ไม่ไหวแน่ ทพกของญำตโยมจงไม่ต้องสร้ำงในครำวน คงให้สร้ำงแต่
                                            ึ
              เพียงกุฏิ ๓ หลัง ศำลำหลังหน่ง โรงไฟหลังหน่ง โดยขอให้มีห้อง
                                                              ึ
                                              ึ
              สุขำแต่ละหลังให้ด้วย ยกเว้นโรงไฟ และขอให้หำแหล่งน�้ำำใช้ไว้ให้ด้วย
               ึ
              ซ่งทรำบในตอนน้ำนจำกนำยจรัญว่ำ มีธำรน�้ำำไหลธรรมชำติอยู่ไม่ไกล
                               ั
              จะต่อท่อน�ำน�้ำำมำได้ไม่ยำก
                    คราวนี้เมื่อเราออกจากหินหมากเป้ง แวะเยี่ยมเยือนพี่น้องญ่าติ
              โยม ทงเพ่อนสหธรรมมกในกาฬสินธุ์ กราบคารวะครูบาอาจารย์
                         ื
                     ั
                     ้
                                       ิ
                                                          ู
                                         ึ
                    ู
                    ่
                             ึ
                                                   ่
              พักอยระยะหนงแล้วเราก็ขนเหนือ มงมาหม่บ้านเทพเสด็จ อำเภอ
                             ่
                                         ้
                                                   ุ
                                                                              ี
              ดอยสะเก็ด มาท่ท่พักสงฆ์์สวนของโยมเอ ได้พบว่าทุกอย่างทได
                                                                              ่
                                                                                ้
                                ี
                                  ี
                                                         ๋
                                              ้
                                                     ้
                                                                   ี
              ขอให้ทางคุณจรัญ่ทำเตรียมไว้ให เขาไดจัดทำไว้แล้วดทีเดียว แม้จะ

                                                              ื
                                                ื
                                                    ี
              ยังไม่สมบูรณ์บ้ำงเล็กน้อยก็เป็นเร่องท่พวกเรำเม่อเข้ำมำอยู่พักแล้ว
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   307
                                                             ็
   316   317   318   319   320   321   322   323   324   325   326