Page 321 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 321
ไม่มีใครมำอยู่ ๑๐ ปี มันก็ทรุดโทรมผุพังหมด เหลือแต่ตอต้นเสำ
ั
ึ
ื
เม่อเป็นอย่ำงน้ำนโยมก็ยังถำมว่ำจะยังอยำกมำอยู่ภำวนำอยู่หรือไม่ ซ่ง
ก็ได้บอกไปว่ำเรำอยำกจะขอข้ำนมำพักอยู่ภำวนำท่สวนอีก โยมเอ๋ก็ม
ี
ี
ึ
ควำมยินดีพร้อมท่จะอนุเครำะห์ พร้อมทั้ำงพำเรำไปรู้จักกับคนท่เขำจะ
ี
ี
ื
ื
ี
ื
ี
ดูแลพ้ำนท่ และสถำนท่ให้ด้วย เขำช่อจรัญ ภรรยำช่อเล่อน มีลูกชำย
ื
ื
ึ
้ำ
คนหน่งช่อนำยเอ็ม ให้ครอบครัวโยมเหล่ำนีเป็นผู้ช่วยเหลือจัดกำร
ี
ี
ึ
สร้ำงท�ำกุฏิท่พัก และอ่นๆ ท่จะต้องมีเม่อไปพักอยู่จ�ำพรรษำ ซ่งเรำ
ื
ื
ุ
่
่
ิ
้
ื
ี
ุ
้
ไดไปชจดวำตองกำรกฏตรงไหน ศำลำตรงไหน เมอป พ.ศ. ๒๕๔๒
ี
้ำ
คุณหมอชะวดี คุณหมอสมจิตต์ ศรสุพรรณรำช และพวกญำติโยม
ี
็
เขำอุตส่ำห์ท�ำกุฏิให้พวกเรำอยู่ ๒ - ๓ หลัง แล้วเขำกท�ำของเขำตรง
ั
ี
ั
ื
่
่
ิ
ึ
�
ปำกทำงเชงเขำอกหลงหนง เป็นทสำหรบพวกญำตโยมข้ำนเหนอ
ี
ิ
ึ
ี
้ำ
ไปพักปฏิบัติธรรมในบำงโอกำส พอไปเห็นครงน ทุกแห่งทรุดโทรม
ั
้ำ
ิ
โกโรโกโสลงไปหมด บดนผำนไปสบปแล้ว คณหมอชะวด คณหมอ
่
ุ
ี
ี
ั
้ำ
ุ
ี
สมจิตต์ ตำงก็แก่ชรำภำพ มีอำยุคนละแปดสิบกว่ำปีเข้ำไปแล้ว ก็มำ
่
ี
้ำ
่
ี
ิ
ั
ไม่ไหวแน่ ทพกของญำตโยมจงไม่ต้องสร้ำงในครำวน คงให้สร้ำงแต่
ึ
เพียงกุฏิ ๓ หลัง ศำลำหลังหน่ง โรงไฟหลังหน่ง โดยขอให้มีห้อง
ึ
ึ
สุขำแต่ละหลังให้ด้วย ยกเว้นโรงไฟ และขอให้หำแหล่งน�้ำำใช้ไว้ให้ด้วย
ึ
ซ่งทรำบในตอนน้ำนจำกนำยจรัญว่ำ มีธำรน�้ำำไหลธรรมชำติอยู่ไม่ไกล
ั
จะต่อท่อน�ำน�้ำำมำได้ไม่ยำก
คราวนี้เมื่อเราออกจากหินหมากเป้ง แวะเยี่ยมเยือนพี่น้องญ่าติ
โยม ทงเพ่อนสหธรรมมกในกาฬสินธุ์ กราบคารวะครูบาอาจารย์
ื
ั
้
ิ
ู
ึ
ู
่
ึ
่
พักอยระยะหนงแล้วเราก็ขนเหนือ มงมาหม่บ้านเทพเสด็จ อำเภอ
่
้
ุ
ี
ดอยสะเก็ด มาท่ท่พักสงฆ์์สวนของโยมเอ ได้พบว่าทุกอย่างทได
่
้
ี
ี
๋
้
้
ี
ขอให้ทางคุณจรัญ่ทำเตรียมไว้ให เขาไดจัดทำไว้แล้วดทีเดียว แม้จะ
ื
ื
ี
ยังไม่สมบูรณ์บ้ำงเล็กน้อยก็เป็นเร่องท่พวกเรำเม่อเข้ำมำอยู่พักแล้ว
l
ความเปนมาของเรา 307
็