Page 320 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 320

“อยู่ดอยสะเก็ด”





                                                                ่
                                                                ี
                                                                          ุ
                    ื
                    ่
                  เมอเรำออกจำกวัดหินหมำกเป้ง เรำแวะไปทกำฬสินธ์ก่อน
                                ั
                                                                 ี
                                ้ำ
                                                      ี
                                                        ี
                                                                            ี
            เมืองกำฬสินธุ์เป็นทงบ้ำนเกิด เรำเติบโตท่น่ มีญำติพ่น้องต้องเย่ยม
                                                           �
                                     ู
                                      ่
               ื
                                                                            ่
                                                        ั
                                      ื
            เยอน บอกเล่ำเก้ำสบให้ร้เรองรำวและพร้อมกบอำลำ ทงเรำยงมเพอน
                                                                       ั
                                                                         ี
                                                                 ้ำ
                               ิ
                                                                            ื
                                                                 ั
            สหธรรมมิก ครูบำอำจำรย์ท่เรำให้ควำมเล่อมใสนับถืออยู่ เรำไป
                                                        ื
                                          ี
            พักท่วัดป่ำประชำนิยม และวัดป่ำมัชฌิมำวำส เม่อครำวท่เรำได้ต้ำงใจ
                                                                    ี
                                                                           ั
                                                            ื
                 ี
            เอำไว้แน่นอนว่ำ เรำจะลำออกจำกเจ้ำอำวำสวัดหินหมำกเป้ง เรำได้
                                     ี
                                                                          ี
                                                            ี
            ด�ำริว่ำจะไปพักจ�ำพรรษำท่ดอยสะเก็ด ณ สถำนท่บนภูเขำ เป็นท่สวน
            ของหลำนคุณหมอชะวดี (เอ๋ - วัณณิกำ รัตพงศ์) อยู่บนภูเขำ หลัง
                                                                      ่
                                    ี
                                                                 ็
                                                                         ี
                                                                         ่
                                                                      ึ
            โครงกำรห้วยฮ่องไคร้ ท่เรยกกนว่ำหม่บ้ำน “เทพเสดจ” ซงทตรงน้ำ
                                                                               ี
                                           ั
                                                  ู
                                      ี
                                   ้ำ
                                   ึ
               ื
            เม่อปี ๒๕๔๑ เรำได้ขนไปดู และเคยก�ำหนดว่ำในปี ๒๕๔๒ จะมำ
                            ี
            อยู่จ�ำพรรษำท่น่ แต่ไม่ทันได้อยู่ เพรำะต้องลงไปเป็นเจ้ำอำวำสวัด
                           ี
                                                              ึ
                                              ั
                                ี
                                                                         ั
                                                                              ึ
            หินหมำกเป้งอย่ำงท่กล่ำวมำแล้วน้ำน ต่อมำเรำได้ข้ำนไปดูอีกคร้ำงหน่ง
                                              �
            เม่อระยะท่เรำขนมำพักอยู่ท่ห้วยน้ำำริน ซ่งระยะนนเรำเทียวขนเหนือ
                                                                        ึ
                                                                        ้ำ
                                                    ึ
                                                            ้ำ
                                                            ั
                            ้ำ
                            ึ
               ื
                                        ี
                       ี
                                                       ี
                                                                ิ
                         ี
            ไปดูโยมแม่ท่พักอยู่กับโยมพ่สำว (สุภำพ) ท่หมู่บ้ำนม่งมงคล อ�ำเภอ
                                       ี
                          ั
                                                                       ึ
            แม่ริม ระยะน้ำนเรำคิดว่ำถ้ำเรำลำออกแล้ว ถึงยังไงเรำก็คงจะข้ำนมำพัก
                         ี
            จ�ำพรรษำท่น่แน่นอน และเรำติดต่อถึงคุณหมอชะวดี และโยมเอ๋
                        ี
                              ั
            ถึงควำมประสงค์น้ำน ทำงโยมเอ๋ก็แจ้งว่ำ ยินดีมำก และว่ำไม่ทรำบว่ำ
              ี
                   ี
                                    ื
            ท่พักท่เคยสร้ำงเอำไว้เม่อเกือบสิบปีก่อนจะเหลืออะไร และอยำกจะ
                                             ื
            ขอให้ทำงเรำไปดูและก�ำหนด เผ่อโยมจะได้จัดกำรเตรียมเอำไว้ให้
                            ึ
                            ้ำ
                                                   ่
               ื
                                                   ี
            เม่อเรำได้เทียวขนเหนือไปดูโยมแม่ป่วยทอ�ำเภอแม่ริม จึงได้นัดโยมเอ๋
                                   ี
                                                        ึ
            ไปเย่ยมดูตรงบริเวณท่ดอยสะเก็ดอีกคร้ำงหน่ง เม่อไปดูก็ปรำกฏว่ำ
                                                              ื
                                                    ั
                 ี
                                       ี
                                             �
                                       ่
                                                                             ั
                                                                             ้ำ
                      ื
            ทพก หรอเสนำสนะ กฏทเคยกำหนด และขอให้เขำทำไว้เก่ำนน
                                      ิ
              ่
              ี
                ั
                                    ุ
                                                                    �
            มันเหลืออยู่แต่ซำก ตอนน้ำนเขำคงท�ำไว้อย่ำงดีทีเดียว แต่เม่อผ่ำนมำ
                                      ั
                                                                      ื
                    l
            306   พระพิชิต ชิตมาโร
   315   316   317   318   319   320   321   322   323   324   325