Page 423 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 423

ื
                                                    ี
              แท้ ๆ ถึงแม้ไม่ค่อยเต็มแบบในคราวน้สู่กันฟังอย่างคร้นเครงตลอด
                                ี
              การเดินทางช่วงท่เหลือ คณะเราเดินทางถึงพาราณสีเกือบเย็นค�่า
                            ี
                       ี
              แล้วเข้าท่พักท่ “วัดไทยพาราณสีพุทธวิปัสสนา” รุ่งเช้าญาติโยมใน
              คณะจัดเตรียมถวายภัตตาหารพระเจ้าพระสงฆ์ ซ่งมีส่องค์ท่ไปด้วย
                                                               ึ
                                                                    ี
                                                                         ี
                                                   ี
              กัน เสร็จจากภัตกิจแล้วก็พากันไปท่ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ซ่ง
                                                                               ึ
                                              ั
                                                               ี
              เขากันไว้ให้เป็นโบราณสถาน มีร้วรอบขอบชิดอยู่ท่เห็นเป็นส�าคัญก็ม
                                                                                ี
                               ึ
                                                                     ั
              พระเจดีย์องค์หน่ง เป็นทรงกระบอกข้นไปสองพักเท่าน้น ไม่มียอด
                                                    ึ
                                                                                ้
                                      ี
                                                                                ี
              อะไรหรอก มีเจดีย์อันน้ และก็เป็นเพียงซากปรักหักพัง เจดีย์ตรงน
              เขาว่าเป็นสถานที่พระพุทธองค์ตรัสปฐมเทศนา “ธัมมจักกัปปวัตนสูตร”

              โปรดพระปัญจวัคคีย์ ต่อมาพระเจ้าอโศกมหาราชมาสร้างเจดีย์ครอบ
                                                                            ื
                                                                     ี
              ตรงบริเวณท่พระพุทธองค์ตรัสแสดงปฐมเทศนา เจดีย์น้เป็นเน้อหิน
                           ี
              ศิลาแลง หินทรายสีแดง เราดูจากข้างนอกเหมือนเป็นคอนกรีต แต่
                                                                           �
              ความจริงเป็นหินศิลาแลง เราสังเกตว่าคนอินเดียเขามีความช่าชอง
                                 ี
              ทางานส่งก่อสร้างเก่ยวกับหินมากนะ เราไปเห็นท่ ทัชมาฮาล เขาจะ
                                                              ี
                      ิ
                �
              ซ่อมประตูซุ้ม โดยเอาหินก้อนเบ้อเร่อมาจากไหนไม่รู้มาวางไว้แล้วใช้
                                       �
                                                   ื
              เล่อยตัด เอาเหล็กโค้งทาเป็นคันเล่อย ตรงใบเล่อยเขาเอาเหล็ก
                                                                ื
                ื
                                                             ี
                               ็
                   ึ
                                                        ู
                                                             ่
                                                    ู
                                                                   ิ
                                      ี
                                      ้
                                                ่
              เส้นขงตึง ใช้เหลกเส้นนแทนใบเลอยถไปถมาทก้อนหน และหยอด
                                                ื
                                                             ื
              น�้า หยอดทรายขณะเล่อย มันก็จะค่อย ๆ กัดเน้อหินลงเป็นร่องตาม
                                     ื
                     ื
                                                 ี
                                                                ั
              แนวเล่อย รู้สึกว่างานหินของเขาน้ อินเดียทามาต้งแต่สมัยโบราณ
                                                           �
              นานมาแล้ว ฝีมือเขาดีมากทีเดียว ท่เจดีย์น้ก็มีสลักอักษรไว้นะ
                                                     ี
                                                            ี
                                     ็
                                                                      ี
                                                                      ่
                             ู
                                                ื
              เราลองสังเกตดผิว ๆ เหนบาง ๆ เลอนลาง จะเป็นภาษาทเขาจารึกไว้
                                                                          ั
                                                                             �
                                  ี
              หรอเปล่า หรือว่ามมอบอนไปขีดเขยนรอยไว้ก็ไม่ทราบ มนดา ๆ
                                                  ี
                                    ื
                 ื
              มอม ๆ แมม ๆ เต็มไปหมด ก็มีตัวหนังสืออยู่บ้าง เป็นอักษรอินเดีย
                           ่
                             ่
                                    �
                                 ็
              โบราณ เขาเลาวาเปนคาจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราช
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   409
                                                             ็
   418   419   420   421   422   423   424   425   426   427   428