Page 419 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 419

ื
              ท่อมาอาบช�าระตัวได้ พ้นในโรงอาบเทปูนเอียงให้น�้าไหลลงไปรวมกัน
                                            ี
                                                                      ี
              และรวมเข้าท่อ ส่งไปเข้าจำ่ายท่โรงอาบพักล่างต่อไป คนท่เขารออาบ
                              ั
                                                                      ี
              ก็เข้าไปยืนบ้างน่งบ้างในห้องในโรงอาบ เอาขันตักน�้าร้อนท่รองมาจำาก
              ก๊อกมาอาบชาระตว นาทอาบกตกลงพนทเขายนแล้วไหลไปรวมกน
                                       ี
                                     �
                           �
                                ั
                                     ้
                                       ่
                                                        ี
                                                             ื
                                                                               ั
                                                        ่
                                             ็
                                                     ื
                                                     ้
                                                               ั
                                                                        ็
                                                                          �
                                                   ั
                                                                                ่
                                                                                ี
              และลงไปท่อต่ออีก แยกลงไปในห้องช้นล่าง ห้องช้นต่อมากทาเป็นท
              รับน้าท่ใช้แล้วจำากข้างบน รวมส่งเข้าท่อต่อส่งลงไปในห้องชนล่าง
                     ี
                  �
                                                                           ้
                                                                           ั
                                    ึ
                                                     ั
              ถัดลงมาโดยลาดบ ซึ่่งมีอยู่ ๔ ห้องดงกล่าว ห้องสุดท้ายคอของ
                                                                           ื
                            �
                               ั
              พวกวรรณะศูทร จำากนี้น้าทั้งหมดก็จำะถูกปล่อยให้ไหลลงไปที่ล�าธารเดิม
                                     �
              ตามธรรมชาติ ซึ่่งเราดูก็เห็นว่าน้ามันสกปรก ดาปี๋เลย น้าน้นแหละ
                                                                         ั
                                              �
                               ึ
                                                             �
                                                                      �
                                                                           �
                                                                   ี
                                             ู้
                                                         ั
              พวกจำัณฑ์าลจำึงจำะได้อาบ สังเกตผคนในแต่ละช้นวรรณะทมาอาบน้าร้อน
                                                                   ่
                                                           �
              เขารู้ตัวเองว่าเป็นวรรณะอะไร และเขาก็อาบน้าตามสถานท่ของตน ๆ
                                                                        ี

              วรรณะต�่าจำะไม่มีการแอบอ้างตนว่าเป็นวรรณะสูง เข้าไปอาบในโรงของ
                                              ั
              วรรณะสูงอย่างเด็ดขาด เพราะน่นเป็นโทษหนัก สังคมเขาไม่ยอมรับ
                                                                ั
                                                          �
              ผู้คนในต่างวรรณะเขามีความเช่อว่าถ้าใครทาเช่นน้นเป็นการฝ่าฝืน
                                              ื
              โองการของพระเจำ้าซึ่ึ่งเป็นบาปมาก ว่ากันมาอย่างนั้น เราได้สังเกตเห็น
                       ั
                                                         �
                                                                 �
                                  ี
                                                                        �
                                                                           ิ
                                                      �
              ว่า คนช้นจำัณฑ์าลท่นอนอาบแช่อยู่ในน้าดาปี๋ ในลาธารน้าท้งจำาก
                              ่
                               ี
                              ี
                                      ิ
                               ่
              โรงอาบวรรณะทสเขาก็ย้มแย้มแจำ่มใส พอใจำในสถานะของตนท่ได้มา
                                                                           ี
                                   ี
                                ั
              อาบน�้าร้อนอย่างน้นท่ตโปทาราม เขาเห็นเรายืนดูเขาก็ยังยกมือโบก
                                     ิ
              ทักทายเราด้วยใบหน้าย้มแย้ม ส่วนเราเองยังนึกอยู่ว่าเขาน่าสมเพช
                                                                                ี
              เวทนา เป็นผู้เป็นคนเหมือนกันกับเขาแท้ ๆ แต่ไม่มีสิทธ์มีเสียง ไม่ม
                                                                    ิ
              โอกาสจำะได้แม้การอาบน�้าร้อนสะอาดซึ่ึ่งไหลออกมาจำากธรรมชาต
                                                                                ิ
                                     ั
                ื
                                                     ี
              เพ่อบริการแก่ทุกผู้คนท่วหน้ากัน อย่างท่ตโปทารามน   ้ ี
                    เขากล่าวกันว่าบ่อน�้าร้อนท่ตโปทารามมีมาต้งแต่สมัยพุทธกาล
                                                               ั
                                              ี
                                          �
              และผู้คนเขาก็เช่อกันว่าเป็นน้าท่ไหลมาจำากสวรรค์ ผู้ท่ได้อาบน้าร้อน
                                                                           �
                                                                   ี
                                             ี
                              ื
              จำากตโปทารามจำะเป็นผู้มีบุญ และเป็นท่โปรดปราณของพระเจำ้า ใน
                                                     ี
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   405
                                                             ็
   414   415   416   417   418   419   420   421   422   423   424