Page 415 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 415

ั
                  ั
              “วดเวฬุวน”



                                                               ี
                    เม่อลงจำากเขาคิชฌกูฏ คณะเรามุ่งหน้าไปท่วัดป่าไผ่ วัดพระ
                      ื
                        �
                                       ื
                                                                      ี
              เวฬุวัน กาหนดแผนว่า เม่อออกจำากพระเวฬุวันแล้วก็ไปท่ตโปทาราม
                                                               ่
                                         ั
                                                       ่
              กนตอ เพราะอยไม่ไกลจำากกนมากนัก ระหวางทางทจำะไปวดพระเวฬวน
                   ่
                ั
                             ู
                                                                              ุ
                                                                     ั
                                                                               ั
                             ่
                                                               ี
              จำะต้องไปผ่านย่านกลางตลาดของชาวเมืองราชคฤห์ก่อน รถของ
              พวกเราแวะจำอดให้คณะได้ลงไปเดินดูในย่านตลาดของบ้านเมืองเขา
              เราดูแล้วก็เหมือน ๆ กับตลาดในบ้านเมืองนอก ๆ ออกไปในบ้านเรา
              ท่เมืองไทย ท่เห็นอยู่เป็นย่านผู้คนเก่าแก่แต่เมืองไม่ใหญ่โต มีร้าน
                            ี
                ี
              โรงเก่า ๆ มอซึ่อดา ๆ ด่าง ๆ ถนนในกลางตลาดเป็นดินลูกรัง หรือเป็น
                               �
                         ู
                       ็
                                                ู
                                                                    ั
              ลาดยางกดไม่ออก มนดาทม ๆ ดไม่สะอาด รวมเข้ากบบรรยากาศ
                                         ึ
                                   ั
                                      �
                                   ื
                                                                      ิ
                                                     ิ
              ผิวพรรณผู้คนกับเคร่องแต่งกายแล้วก็ย่งดูทึม ๆ หนักเพ่มเข้าไปอีก
                                                ื
                                 ี
              เดินดูสินค้าส่งของท่ขาย เห็นว่ามีเส้อผ้าของใช้บ้างประปราย ร้านโรง
                          ิ
              มองดูว่าต่างกับร้านโรงของคนจำีนอย่างคนละฟากฝั่งเอาทีเดียว ร้าน
              คนจำีนมีของมากดูรกรุงรังท้งห้อยท้งแขวน แต่ยังดูสดใส ส่งของท่ขาย
                                        ั
                                               ั
                                                                            ี
                                                                      ิ
              ดูน่าสนใจำเลือกจำับดูและซึ่ื้อหา แต่ของอินเดียดูมันรกรุงรัง ข้าวของ
                ี
                                                 ั
                                                                                ็
                                                                       ี
                 ื
                ่
              ทซึ่้อขายวางอยู่แบบไม่ค่อยดูงาม ท้งสีสันบรรยากาศของท่รอบ ๆ ก
                                                           ั
              ดูทึม ๆ และมอซึ่อ ในตลาดเมืองเก่าราชคฤห์น้น บางจำุดเขามีร้านค้า
                                                           ั

              ขายขนม เราสังเกตว่าหลายร้านติด ๆ กันเขาต้งกระทะใบใหญ่เบ้อเร่อ
                                      ี
              เขาทอดขนมเต็มกระทะสด�าใบใหญ่ ๆ เป็นขนมแป้งทอด เหมือนขนม
              “กรอบเค็ม” ในบ้านเรา ดูท่เขากาลังทอดก็คล้าย ๆ กับกล้วยทอด
                                           ี
                                                �
                                                               ื
                                                            ี
                                                        ี
              หรือท่เรียกว่า “กล้วยแขก” ขนมของเขาท่ว่าน้มีช่อว่า “ขนมขาชา”
                    ี
                                   ี
                ั
                                       ี
                                                             ั
                            �
              ท้งหมู่บ้านจำะทาขนมท่ว่าน้ เขามี “ขนมขาชา” ท้งแบบหวานและแบบ
                                     �
                                    ้
                                                         ั
              เคม ว่ากันว่าหมู่บ้านนีทา “ขนมขาชา” มาต้งแต่สมัยโบราณ จำากรุ่น
                ็
                           ิ
                                                                ี
              สู่รุ่นสืบทอดกจำกรรมกันเร่อยมา และยังเป็นท่เดียวท่ยังทาขนมในสูตร
                                                          ี
                                                                    �
                                       ื
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   401
                                                             ็
   410   411   412   413   414   415   416   417   418   419   420