Page 414 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 414
ี
สองสลึง แล้วก็เดินเร่ขายต่อไป ในใจำคิดว่า สักประเด๋ยวจำะวกกลับมา
�
แล้วทาเป็นยอมแลกถาดของยายกับลูกปัดของตนสักเล็กน้อย ก็คง
ั
ี
จำะได้ถาดทองค�าใบน้นมาไม่ยากนัก อีกไม่นานพ่อค้าคนท่สองเดินเร่
ิ
ั
้
ขายของมา (พ่อค้าคนนคือพระโพธสตว์) ฝ่ายหลานก็ร้องไห้อยากได้
ี
ี
สินค้าลูกปัดจำากพ่อค้าคนท่สองอีก ยายได้แต่เอาถาดเก่าออกมาเสนอ
ั
บอกว่ามีแค่ถาดใบเดียวเท่าน้นพอจำะแลกของท่หลานน้อยอยากได้
ี
ี
บ้างไหม พอพ่อค้าคนท่สอง (พระโพธิสัตว์) เอาปลายเข็มมาลองขีด
ถาดดูก็ทราบว่าเป็นถาดทองคา จำึงแจำ้งความจำริงให้ยายทราบ ทั้งบอก
�
ี
ี
ว่าของฉันท่ขายน้ยกให้ยายหลานท้งหมดก็ยังไม่เพียงพอต่อค่าราคา
ั
ถาดของยาย ยายตกลงยกถาดใบน้นให้กับพ่อค้าคนท่สองน้ (พระ
ี
ี
ั
ื
ั
โพธิสัตว์) เพ่อแลกกับส่งของท้งหมด พอพ่อค้าถอยกลับคล้อยหลัง
ิ
กลับไปไม่ทันนาน พ่อค้าเร่คนแรกก็หวนกลับคืนมาท่บ้านยายหลาน
ี
ิ
ั
ถามหาถาดใบน้นอยู่ไหม และว่าตนจำะให้ส่งของบ้างแลกกับถาดเก่า ๆ
ยายจำึงบอกว่า ได้ให้พ่อค้าคนนู้นไปแล้ว เขาตาดี ซึ่่อสัตย์ เขาดูออก
ื
ว่าเป็นทองคา ฉันให้ถาดนั้นแลกกับส่งของของเขาไปแล้ว พ่อค้าเร่
�
ิ
ได้รู้เรื่องดังนั้นก็โกรธแค้นเป็นอันมาก ออกวิ่งไล่ตามพ่อค้าอีกคน (พระ
ี
โพธิสัตว์) ไปจำนไปถึงริมฝั่งแม่น�้าเนรัญชรา ปรากฏว่าพ่อค้าคนท่สอง
ี
ื
้
�
ั
ิ
(พระโพธสตว์) ออกเรอแล่นจำะข้ามฝั่งแม่นา เรอแล่นไปไกลเสยแล้ว
ื
เห็นว่าคงจำะไม่ทันกาลด้วยความโกรธแค้นเป็นก�าลังจำึงได้กอบเอา
ึ
ทรายข้นมาอธิษฐานด้วยน�้าใจำอาฆาตร้ายจำองล้างจำองผลาญ ว่า เกิด
ชาติใด ขอให้ข้าเป็นศัตรูกับท่านตลอดไปทุกภพชาติอันมากเสมอด้วย
เม็ดทรายน้เถิด ดังน้ และกล่าวไว้ว่าการจำองล้างจำองผลาญเกิดมีข้น
ี
ี
ึ
สืบต่อมาทุกภพชาติท่ต่างเวียนเกิดเวียนตาย จำนกระท่งในภพภูมิน
ั
ี
ี
้
ี
พ่อค้าคนแรก เกิดมาเป็นพระเทวทัต พ่อค้าคนท่สอง (พระโพธิสัตว์)
ึ
ี
เกิดมาเป็นพระพุทธองค์ ซึ่่งในท่สุดก็เกิดเหตุ พระเทวทัต ได้เฝ้า
ื
ั
จำองล้างจำองผลาญพระพุทธองค์ ดังเร่องราวท่ปรากฏ น้นแล
ี
l
400 พระพิชิต ชิตมาโร
