Page 413 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 413
ี
แต่เพียงเศษก้อนหินเล็กท่แตกออกมา กระเด็นมากระทบพระบาท
ึ
ั
ั
ึ
็
ของพระพุทธองค์ ซึ่่งยังพระโลหิตให้ห้อเท่าน้น ซึ่่งกล่าวว่าน่นก
เพราะเศษกรรมเก่าของพระพุทธองค์ท่ทรงกระท�าไว้ มีกล่าวไว้ใน
ี
พระไตรปิฎกว่า พระเทวทัตพยายามประทุษร้ายพระพุทธองค์อีก
หลายวาระ แต่ต่อมาในท่สุดท้าย พระเทวทัตอาพาธหนักมาก ก
ี
็
รู้สานึกตน ประสงค์จำะกราบขออภัยโทษต่อพระพุทธองค์ จำึงน่งนอน
�
ั
ี
ี
ื
บนเสล่ยงให้คนหามมาเพ่อพบพระพุทธองค์ท่วัดพระเชตวันวิหาร แต่
ิ
ึ
ุ
พอถงหน้าพระเชตวน ก้าวลงจำากเสลยงจำะเดนไปกราบพระพทธองค์
ั
่
ี
ื
พอเท้าแตะพ้นดิน ธรณีก็สูบพระเทวทัตจำมลงไปเหลือแต่คอ ณ ท
ี
่
ู
ตรงหน้าพระเชตวันมหาวิหาร พระเทวทัตร้สึกสำนึกในบาปหนักของ
ตน ยกมือไหว้กราบขอขมาลาโทษพระพุทธองค์ได้เพียงแคทหน้า
่
่
ี
พระเชตวัน อธิษฐานขอถวายกระดูกคางเป็นพุทธบูชา ขอถึงพระพุทธองค์
เป็นสรณะ แล้วธรณีก็สูบเอาพระเทวทัตตกลงไปสู่อเวจำีมหานรก
บริเวณท่พระเทวทัตถูกธรณีสูบ ยังมีปรากฏเป็นแอ่งหลุมเป็นหลักฐาน
ี
ี
ปรากฏอยู่ท่หน้าวัดพระเชตวันมหาวิหาร จำนถึงปัจำจำุบันน ้ ี
่
ึ
ี
อนง ในพระไตรปิฎกมกล่าวไว้ว่า ทพระเทวทตผกแค้นพระ
ู
ี
่
ั
พุทธองค์น้น ทรงมีพระพุทธฎีกาตรัสไว้ใน “เสรีววาณิชชาดก” ว่า
ั
ื
ดังน้ ย้อนหลังไป ๕ ภัทรกัป ได้มีพ่อค้าเร่เพ่อนกันช่อเสรีวะ ท้งคู่
ั
ื
ี
ั
เป็นพ่อค้ารับแลกเปล่ยนสินค้า มาท่หมู่บ้านแห่งหน่ง ในหมู่บ้านน้น
ึ
ี
ี
มีครอบครัวเศรษฐีตกยาก เหลือแต่ยายกับหลานตัวน้อยอาศัยอยู่
สองคน หลานอยากได้ลูกปัดของพ่อค้าเร่แต่ไม่มีอะไรจำะแลก ยายเอง
่
ี
ึ
ก็มีแต่ถาดเก่า ๆ ใบหน่ง ดูมอมแมม มีใบเดียว พ่อค้าเร่คนแรกท
ี
มาถึงก่อน ดูแล้วเอาเข็มแหลมขีดดูท่ถาด รู้ว่าเป็นถาดทองค�าเก่า
มีราคามากก็นึกอยากได้ถาด แต่ไม่อยากเสียของแลกอะไรเลย อยาก
ได้เปล่า ๆ ก็บอกกับยายว่า ถาดมันเก่าแลกไม่ได้หรอก ให้ได้ก็แค่สัก
l
ความเปนมาของเรา 399
็
