Page 416 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 416
ั
เดิมมาต้งแต่สมัยพุทธกาล
โน้น สอบถามดูทราบว่า
ราคาชิ้นละ ๑ รูปี ชิ้นใหญ่
ู
เบ้อเร่อแต่ถกมาก ไม่น่า
จำะได้กาไรถ้าขายแบบนี
้
�
เราเองไม่ได้ลองชิมขนม
ขาชา แต่ได้ยินสมาชิกใน
ี
คณะท่เขาลองกินดู เขาว่า
ิ
ี
มรสชาตแป้งทอดนามน
ั
้
�
ั
ธรรมดาน่นเอง ไม่อร่อย
เทียบเท่า “กล้วยแขก” ท
่
ี
ั
บ้านเราเลย จำากน้นพวก
ี
เราก็มุ่งไปท่วัดพระเวฬุวัน
ขนมขาชา
ั
มีกล่าวไว้ว่า วัดพระเวฬุวันมหาวิหาร เดิมน้นเป็นป่าไผ่ เป็น
ี
อุทยานเฉพาะของพระเจำ้าพิมพิสาร ท่ทรงใช้เป็นท่เล้ยงกระแต ซึ่่ง
ึ
ี
ี
็
ื
ั
พระเจำ้าพิมพิสารเม่อคร้งครองเมืองราชคฤห์ เคยหม่นเสดจำมาให้
ั
ั
อาหารแก่บรรดากระแตท่มีอยู่มากในป่าไผ่น้น และต่อมาพระเจำ้า
ี
พิมพิสารได้ถวายป่าไผ่น้ให้กับพระพุทธองค์ เพ่อให้พระสงฆ์ได้ม
ี
ื
ี
ี
นิวาสสถานเป็นส่วนท่อยู่ของคณะสงฆ์ พระเวฬุวันมหาวิหารจำึงเป็น
ั
พระอารามแห่งแรกในพระพุทธศาสนา พระเวฬุวันต้งอยู่ใกล้เชิงเขา
เวภารบรรพต ริมฝั่งแม่น�้าสรัสวดี นอกเขตเมืองเก่าราชคฤห์ในรัฐ
พิหาร วัดเวฬุวันเป็นวัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนา และยังเป็น
สถานท่พระพุทธองค์แสดงโอวาทปาฏิโมกข์แก่พระสงฆ์สาวก ๑,๒๕๐
ี
ั
่
ึ
ั
้
ุ
ั
ี
ั
ู
ั
ู
่
รป ในวนมาฆบชา ซึ่งพระสงฆ์ทงปวงมารวมกนทวดพระเวฬวน
ดังปรากฏในพระพุทธประวัติท่พวกเราได้เล่าเรียนกันมาในนักธรรม
ี
l
402 พระพิชิต ชิตมาโร
