Page 16 - อิเหนา
P. 16

- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -



               ความแพร่หลาย


                       บทละครอิเหนาพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 ได้รับการพิมพ์ครั้งแรกโดยหมอสมิทที่บางคอแหลม

                                                                                                       ์
                                                                                                        ื่
               ใช้ต้นฉบับของสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ และออกจำหน่ายเมื่อพ.ศ. 2417 ตั้งแต่นั้นมาโรงพมพอน
                                                                                                    ิ
               ๆ ก็ใช้ต้นฉบับที่หมอสมิทพิมพ์ไว้โดยไม่ได้สอบชำระเป็นเหตุให้ข้อความคลาดเคลื่อน จนถึงสมัยรัชกาลที่ 5
               เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี (ม.ร.ว. เปีย มาลากุล) เมื่อยังเป็นพระยาวิสุทธสุริยศักดิ์
               อธิบดีกรมศึกษาธิการเป็นผู้ริเริ่ม คิดรวบรวมชำระ เพื่อจะพิมพ์รักษาไว้ให้ถาวร ,แต่ปรากฏว่าได้ชำระตั้งแต่ต้น

               เรื่องจนถึง อิเหนาเข้าห้องนางจินตะหราที่เมืองหมันหยาเป็นหนังสือ 6 เล่มสมุดไทย ค้างอยู่เพียงนั้น

               จนสิ้นรัชกาลที่ 5 เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดีได้ให้พิมพ์เพียงเท่าที่ชำระนั้นเมื่อ พ.ศ. 2456


                       ในสมัยรัชกาลที่ 6 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้กรรมการหอพระสมุดวชิรญาณ

               รวบรวมพระราชนิพนธ์แต่ก่อน เพื่อพิมพ์รักษาไว้สำหรับบ้านเมืองกรรมการจึงรวบรวมต้นฉบับบทละคร

               พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 ตรวจสอบชำระและพิมพ์หมดทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องอิเหนาเพราะเป็นเรื่องใหญ่
               หอพระสมุดฯ มีกำลังไม่พอจะพิมพ์ได้ จึงรอมาถึง พ.ศ. 2 4 6 3  สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ

               เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธ์ กรมหลวงนครสวรรค์วรพินิต ได้มีรับสั่งมายังกรรมการหอพระสมุดฯ ว่า

               สมเด็จพระปิตุจฉาเจ้า สุขุมาลมารศรี พระชนนี มีพระราชประสงค์จะพิมพ์หนังสือเป็นของชำร่วยในงานฉลอง

               พระชันษาซายิดในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2464 และโปรดบทละครอิเหนาพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 มาก

               กรรมการหอพระสมุดฯ จึงได้พิมพ์บทละครอิเหนาพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณขึ้น

               โดยมีกรมพระยาดำรงราชานุภาพกับกรมหมื่นกวีพจน์สุปรีชา ทรงช่วยกันชำระจากต้นฉบับ 4 ฉบับคือ

                       ฉบับหลวงในรัชกาลที่ 5


                       ฉบับของพระนางเจ้าสุขุมาลมารศรี


                       ฉบับของเจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี


                       ฉบับของหอพระสมุดวชิรญาณ (เป็นหนังสือวังหน้า และหนังสือของสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิชัย

               ญาติฯ ผสมกัน)


                       ลักษณะการตรวจสอบชำระต้นฉบับนั้น เมื่อกรมพระยาดำรงราชานุภาพกับกรมหมื่นกวีพจน์สุปรีชา
               ทรงช่วยกันตรวจชำระแล้ว ได้กราบทูลขอให้สมเด็จพระปิตุจฉาเจ้า สุขุมาลมารศรีทรงตรวจอีกครั้งหนึ่ง

               ถ้าตัวบทตอนพระราชนิพนธ์ต่างฉบับผิดกันก็ถือเอาฉบับหลวงเป็นสำคัญ ถ้าถ้อยคำผิดกัน ตัดสินเอาตามที่ได้

               ความสนิทเป็นประมาณ


               เพลงยาวท้ายเรื่องอิเหนา พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 มีเนื้อความว่าดังนี้




                                                                                                    หน้า | 13
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21