Page 49 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Κάτσε. Μόλις θυμήθηκα ότι έχω μια παλιά κουβέρτα
που δε θέλω πια. Να σου τη φέρω να μην κρυώνεις».
Βγήκα έξω με την κουβέρτα και το μπουκάλι με το
γάλα, για συμπλήρωμα, για να έρθω αντιμέτωπη μ’
ένα βρυχηθμό και απειλητικά νύχια.Τινάχτηκα πίσω
σαν το ελατήριο!

«Εγώ φταίω, βρε! Μείνε τώρα με την κουβέρτα και
χωρίς άλλο γάλα! Αυτά που έλεγα! Παρά την αλλεργί-
α μου, έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω κι εσύ
πήγες να μου τη φέρεις! Εσύ όμως ήρθες στο παράθυ-
ρό μου! Και, αν βρεις κάποιο καλύτερο περβάζι, θα
φύγεις τρέχοντας! Ακόμα κι αν δεν είχα αλλεργία ή
σκύλο και σε έπαιρνα στο σπίτι μου, δε θα το έβλεπες
ως συμβίωση αλλά θα απαιτούσες, από μένα, ό,τι θα
ικανοποιούσε την πάρτη σου! Και τώρα άντε να κατα-
λάβω τι σκέφτεσαι όπως με καρφώνεις με τα πράσινά
σου μάτια! Μέχρι εδώ ήταν! Σε αγνοώ! Ξέρεις κάτι
όμως; Με βοήθησες όσο δεν φαντάζεσαι»!
Πήρα το κινητό μου και πάτησα ένα ωραιότατο μπλο-
κάρισμα. Μετά άναψα το τζάκι και παρέα με τη Μπί-
λια μου κι ένα single malt σχεδίασα το πάρτυ που
σκεπτόμουν από καιρό να κάνω στο σπίτι μου.
Την άλλη μέρα ο γάτος πέρασε αλλά, βρίσκοντας το
μπολάκι άδειο,έφυγε. Δεν ξαναφάνηκε ποτέ. Στο συ-
γκεκριμένο café ξαναπήγα όταν ήρθε το καλοκαίρι.
Γατούλη, μακάρι να βρίσκεις πάντα προστασία από το
κρύο και ικανοποίηση στις ανάγκες σου.
Τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι για τα ίδια.
Πάντως σ’ ευχαριστώ.
Ώρα σου καλή!

48