Page 47 - παράξενες ιστορίες με γάτες
P. 47
Μάλιστα...
Κι εγώ τι να σου κάνω, πουλάκι μου; Όπως το ’πες,
έχουν περάσει χρόνια, έχω αλλάξει χώρα, επάγγελμα,
ζωή! Έλα όμως που με τάραξες! Έλα που δεν κατά-
φερα να κλείσω μάτι και πήρα τους δρόμους πρωί
πρωί να διαχειριστώ το αναπάντεχο του πράγματος!
«Τι είναι, Μπίλια μου; Γιατί τεντώνεις τ’ αυτιά σου;
Γιατί καρφώθηκες στο παράθυρο;».
Πλάκα μου κάνεις!
Τι θέλει αυτό το γατί στο περβάζι; Δεν το πιστεύω!
Μαύρο, αρσενικό με λίγο άσπρο στην μπροστινή δε-
ξιά πατουσίτσα. Ο γάτος του café! Δεν είμαστε με τα
καλά μας. Βρήκες ΤΟ σπίτι, φίλε μου, για να κάνεις
επίσκεψη! Η Μπίλια να γαβγίζει σαν παλαβή, εγώ
όρθια και ακίνητη από την έκπληξη, ο γάτος νιάου
νιάου, ωραία εικόνα!
Κάτσε ν’ απομακρύνω τη Μπίλια να ησυχάσουμε.
Ωραία!
Και τώρα; Τι να σου κάνω ρε φίλε; Σε συμπονώ γιατί
έξω χιονίζει αλλά δεν μπορώ να σε βάλω μέσα μ’ ένα
σκυλί και μια αλλεργική! Ουφ! Τι να κάνω! Ευτυχώς
που θυμήθηκα ότι είχα μια άδεια κούτα. Κάπως θα
μπορούσε να τον προφυλάξει. Του την έβγαλα μαζί
μ’ ένα μπολάκι γάλα. Μια χαρά τα δέχτηκεκαι τα
δύο.
Κι έτσι, μ’ ένα τζάμι να μας χωρίζει, τα είπαμε. Ή
μάλλον εγώ του τα ’πα.
«Πλάσμα του Θεού είσαι κι εσύ και δεν κάνει να υπο-
φέρεις. Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου αλλά δε
θέλω βρε παιδί μου πολλά πολλά με το είδος σου και
θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο που έχω αλλεργία μόνο
στις γάτες. Λένε ότι είστε ανεξάρτητες κι έχετε προ-
46