Page 42 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Το εικοσάχρονο παλικάρι είχε ψηλά το κεφάλι και
κράτησε το χέρι σταθερό σαν σκότωσε την αρρώστια
του. Αγκαλιά με το γάτο. Η μάνα, που ένιωσε την
πρώτη και την τελευταία του ανάσα, τον θρήνησε ως
την τελευταία στάλα δάκρυ, ως τον ύστατο λυγμό της.
Σύντομα, πολύ σύντομα άγγιξε του γιου της το αίμα
και οι δυο τους αγκαλιάστηκαν να επουλώσουν τις
πληγές τους. Ο γάτος, τραγικός αυτόπτης μάρτυρας.

Υπάρχει και ο θάνατος ο ευγενής. Ανακοπή καρδιάς.
Σαν την κυρα Κάτε, την τρελή. Μέσα σε τούτο τον
ωκεανό του πόνου ,το σκαρί της Κάτε ναυάγησε. Ορ-
φάνεψε ο Καρβούνης. Αγκαλιάστηκαν όλοι τους. Κά-
που εκεί πάνω. Ή εκεί κάτω, ποιος να ξέρει;

Τρεις θάνατοι. Κοντινοί. Όλοι από αξιοπρέπεια.

Το παλιό σπίτι, έρμαιο των στοιχείων της φύσης. Απ’
όλους λησμονημένο και μονάχο, όρθιο όσο αντέξει.
Κρατάει το γέλιο, το κλάμα, τη φωνή και την ανάσα
αυτών που κάποτε ζήσανε. Στην πέτρα του μέσα φυ-
λαγμένα. Ζωντανά. Ο Καρβούνης γυροφέρνει ανάμε-
σά τους. Περιφέρει τις εφτά ζωές του μέσα στους
ήχους της πέτρας. Δεν έχει πια όνομα. Μόνο φωνή.
Τις σερενάτες της ζωής. Στις νυχτερινές του περιπολί-
ες. Με αξιοπρέπεια.

41