Page 51 - παράξενες ιστορίες με γάτες

ων κυριών, γιατί δεν θα μπορούσα να με φανταστώ
γούνινο παλτό με βολάν.

- Αυτοσαρκάζεστε… αλήθεια σας αρέσει το χιού-
μορ; Το εκτιμάτε ως προσόν;

- Μόνο με χιούμορ, αγαπητέ μου, μπορώ να αντι-
μετωπίσω αυτό που μου συμβαίνει από το 1940. Ε-
βδομήντα οκτώ χρόνια, δηλαδή. Από τότε που ο δη-
μιουργός μου με συνέλαβε ως ιδέα, με σχεδίασε και
μου φόρτωσε στην πλάτη αυτό το ασήμαντο πλάσμα
τον Τζέρι που, υποτίθεται, ότι τον κυνηγάω μονίμως
με εμμονή και ανεπιτυχώς.

- «Υποτίθεται»;… δεν είναι έτσι; Το κοινό, πα-
γκοσμίως, αυτό γνωρίζει για σας όλα αυτά τα χρόνια.
- Μα ελάτε τώρα φίλε μου… Είμαι γάτα και εί-
ναι ποντίκι. Είμαι αιλουροειδές έξυπνο, γρήγορο και
δυνατό και είναι τρωκτικό. Μικρό, αδύναμο και πε-
ριορισμένης αντιλήψεως. Έχετε δει ποτέ ποντίκι, να
ανοίγει πόμολα πόρτας, βρύσες, να παίζει με μπάλες,
κουβάρια, να περιποιείται τη γούνα του, να επικοινω-
νεί με ανθρώπους και τόσα άλλα; Το μόνο που μπορεί
να κάνει είναι να τρέχει, ανοήτως, σε μια ρόδα χωρίς
λόγο και, αυτό, άμα είναι χάμστερ. Αφήστε που το
συγκεκριμένο ποντίκι, ο Τζέρι, είναι και κλειστοφοβι-
κό.

- Κλειστοφοβικός ο Τζέρι;
- Και όχι μόνο. Τον έχετε δει ποτέ να κάθεται μέ-
σα στην τρύπα του; Όλο έξω γυρνάει και αναστατώ-
νει το σύμπαν με τις ανοησίες του.

50