Page 20 - περιοδικό κύμα τεύχος 3
P. 20
Εδέμ
Κάθομαι σε μία πέτρα
δίπλα στην όχθη 20
βρέχω τα πόδια μου
το νερό παίρνει
τον συρφετό της μέρας
και τον πάει μακριά
ο αέρας του ποταμού
δροσίζει το πρόσωπό μου
διώχνει τις κακές σκέψεις
με ηρεμεί
κι όλα είναι όμορφα
σαν ζωγραφιά.
Σ’ αυτό το άλσος
που τέτοιο
δεν έχει ξανακάνει η φύση
θα ζητήσω να με θάψουν
όταν πεθάνω
δίπλα στο ποτάμι
στον επίγειο παράδεισο
εδώ που ξαναγίνεσαι
άνθρωπος
