Page 23 - περιοδικό κύμα τεύχος 3

Της κρέμασαν τον γιο
ανήμερα Λαζάρου, ΑΠΟΥΣΙΕΣ
σα διαλεχτό σφαχτάρι
που βιάζονταν να το ξεκάνουν. Όλοι αυτοί που φύγανε,
Γιατί ερχόταν, λέει, χτυπούν τα μάνταλα της πόρτας,
η Μεγάλη Βδομάδα, τυφλοί, απαρηγόρητοι και λαβωμένοι.
κι εκείνοι ήθελαν να πάνε Σπρώχνουν την πόρτα ανενόχλητοι,
εξομολογημένοι στην εκκλησιά. μπαίνουνε και κατοικούν και ζούνε.
Μας συντροφεύουν
δίχως μορφή και σώματα. 23
Αμίλητοι, σπαραχτικοί και μόνοι.
Μόνοι, στους μόνους συντροφιά

Μια τυπική διαδικασία

Έχω ένα χρυσό δόντι στο μάτι μου
Το μάτι ενοχλούσε το δόντι κι αποφάσισα να το βγάλω
Εξάλλου, ο χρυσός είναι που έχει αξία
Και η όραση
δεν χρειάζεται μάτια

Καταστάλαξη

ας αφήσουμε όλα τα περίτεχνα νοήματα κι ας δούμε την ουσία
τον ανύπαρκτο χρόνο που τον μετράμε σε στιγμές
και την αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε ψέμα
κι ας αφεθούμε ελεύθεροι να ζήσουμε επιτέλους
τον εναπομείναντα χρόνο

Υπόθεση Εργασίας

Ας υποθέσουμε, λοιπόν,
ότι έχασα τις λέξεις μου,
και πρόκειται να λείψω για καιρό.
Θέλω εσύ
να φροντίζεις ευλαβικά
τον κήπο
και να στέλνεις τα παιδιά
στο σχολείο.
Για να μην σου λείπω,
φύτεψε στην αυλή

ένα αειθαλές δέντρο.
Δίχως να το καταλάβεις,
θα επιστρέψεις βουβός σε μένα
για να γνωριστούμε.