Page 151 - BookHISTORYFULL.indb
P. 151
ั
ี
�
ั
�
ครูมีหน้าท่ช่วยต้งคาถามและชวนให้นักเรียนพิจารณาว่าคาถามของตนเองน้นจะสามารถ
�
สืบค้นได้เพียงใด ในพิพิธภัณฑ์จะมีข้อมูลหลักฐานเพียงพอท่ค้นคว้าหาทาตอบได้หรือไม่
ี
ี
นักเรียนท่มีความสนใจคล้าย ๆ กันก็ให้รวมกลุ่มเพ่อได้รวมกนทางาน ประเด็นค�าถามท ี ่
ั
ื
�
นักเรียนสนใจมีดังนี้
พัฒนาการลักษณะของคูน�้าคันดิน และประโยชน์การใช้สอย
หลวงพ่อโอดกับการเปลี่ยนแปลงของหมู่บ้านในเขตเมืองจันเสน
พัฒนาการของเครื่องมือการจับสัตว์น�้า
สิ่งของที่ขุดค้นพบในแหล่งเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นวิถีชีวิต
ของผู้คนยุคนั้นอย่างไรบ้าง
ี
๓. การสรุปความรู้ท่ได้รับ นักเรียนได้มีโอกาสในรวบรวมความรู้จากหลากหลาย
ั
�
แหล่ง ท้งจากการฟังการบรรยายของวิทยากรประจาพิพิธภัณฑ์จันเสน ข้อมูลจากการศึกษา
ั
ิ
ึ
ี
�
ค้นคว้าเพ่มเติมท้งจากเอกสาร และอินเทอร์เน็ต ข้อมูลท่สาคัญมากอีกประการหน่งคือ
ี
ี
ื
นักเรียนได้การศึกษาในเร่องท่ตนเองสนใจเป็นพิเศษ มีท้งเป็นการเด่ยวหรือกลุ่มย่อยตาม
ั
ึ
ี
ี
ความสนใจ ซ่งการศึกษาน้ช่วยให้นักเรียนได้รวบรวมข้อมูลท่หลากหลาย ได้มีโอกาสได้
ลองการใช้วิธีการทางประวัติศาสตร์ในการศึกษาเรื่องราวอย่างง่ายๆ ตลอดจนได้ใช้ข้อมูล
อย่างหลากหลายในการท�าความเข้าใจเรื่องราวในอดีต
นอกจากนักเรียนได้ฝึกกระบวนการประมวลข้อมูลต่างๆ แล้ว เอกสารสรุป
ั
ความรู้น้ ยังช่วยให้นักเรียนเกิดความม่นใจในการเตรียมการเป็นยุวมัคคุเทศก์มากย่งข้น
ิ
ึ
ี
นักเรียนได้ค้นพบว่าข้อมูลต่างๆ มีการเปลี่ยนแปลงได้ถ้ามีการตีความใหม่ หรือเมื่อมีการ
ั
ู
ึ
ั
�
ื
้
ั
้
ค้นพบหลกฐานชนใหม่ การฝึกในการตงคาถามและเช่อมโยงข้อมลต่างๆ จงเป็นทกษะ
ิ
ั
ท่สาคัญ การเป็นยุวมัคคุเทศก์ก็อาจลองต้งคาถามหรือเช้อเชิญให้ศึกษาเพ่มเติม โดยไม่
�
ื
�
ี
ิ
�
�
จาเป็นต้องให้คาตอบสาเร็จรูปเสมอไป การตอบไม่ได้จึงไม่ใช่เร่องของการ “เสียหน้า”
�
ื
แต่อย่างใด
�
ข้อมูลหลายอย่างก็สร้างแรงบันดาลใจให้สืบค้นหาคาตอบต่อไป บางเร่องการทาให้
ื
�
เกิดความภาคภูมิใจในวิธีการคิดและภูมิปัญญาของผู้คนในยุคสมัยนั้น ได้แก่
้
ี
ั
ี
้
�
ั
การขดคนาคนดนซงเป็นแบบแผนของเมองโบราณสมยทวาราวด นอกจากนยง ั
ุ
ู
่
ื
ิ
ึ
ี
้
�
�
ี
พบสระนาท่ชาวบ้านเรียกว่า “บุ่งยายคา” และ “คันคูหนุมาน” ท่เป็นภูมิปัญญาในการบังคับ
น�้าเข้ามาใช้ จากหลัก,ฐานที่พบได้แก่ ภาชนะดินเผา ก็แสดงให้เห็นว่ามีการตั้งถิ่นฐานอยู่ใน
บริเวณนี้สืบเนื่องกันมาหลายยุคหลายสมัย
149