Page 13 - KAALEM 2. SAYI

̧
“Huzursuz biriyim, neden bilmiyorum nokta var olusum böyledir belki, kendimi bildim
bileli huzursuz hissederim kendimi Ne nasıl yapılır, nasıl konusulur bilmiyorum. Zıtım, çoğu
̧
̧
zamanda iğreti. Ates beni ısıtmaz mesela, hep çok üsütür. Bunun gibi saçma zıtlıklar
̧
̧
içerisinde, farklıymısım gibi diğerlerinden. Iyi anlamda değil ama.” Cevap beklercesine

̧
̧
söylememistim bunları. Evet, biliyordum neseli biri olmadığımı ama ilk defa kendi sesimde
kendi kulağımdan girebilecek cümleler sarf ettim. Konusmadı, sessizce oturduk. Gitme
̧
zamanı geldi, gitti.
O günden sonra Doruk’u bir daha görmedim. Bir sekilde evini bulup gittim. Kapıyı bir kadın
̧
̧
açtı. Kadının gözleri kıpkırmızıydı. “Kimsin kızım?” diye sordu. “Arkadasıyım.” dedim. Çok
̧
̧
garip gelmisti bu kavram. Doruk’un nerede olduğunu sorduğumda gözlerinden yaslar
döküldü. “Gitti, bir daha hiç gelmeyecek.” Kapıyı yüzüme çarptı. Bir süre duraksadım,
̧

yutkunamadım. Istemsizce gözlerimden süzülen yaslarla kalakaldım kapıda. Doruk gitmisti.
̧
̧
Ben ilk defa birini içime açmıstım ve o da gitmisti. Bunu düsündüğümde ne kadar bencil
̧
̧
olduğumu fark ettim.
Kendimi ilk günler berbat hissettim. Daha geçenlerde gördüğüm kisi, ölüydü. Ben ise
̧

̧
canlıydım. Nefes alıyordum. Garipsedim. Içimi görebilen tek kisinin toprakta olduğu
gerçeğini kabullenemedim bir süre.
̧
̧
Gitmeden önce, bana hep duymak istediğim seyleri söylemisti. Neden beni Koca dünyada
̧
yapayalnız bırakmıstı? Hayatımda ilk defa yalnız olmadığımı hissettirisi sonrası beni bırakıp
̧
̧
̧
gidisi nedendi? Neden birinin de beni anladığına inandığım anda gitmisti? Buna hakkı var
mıydı? Öfkelendim. Çok kızdım, kırdım döktüm. Ama hepsi asama hâlinde yerini acıya bıraktı
̧
sadece. Hep acı duydum.
Bazen düsünürüm, gitmeseydi ne olurdu diye. Ama sonra anlarım onu da, gitmeseydi daha
̧
̧
kötü olurdu her sey.

Hazırlayan:

Betül CESUR

11/E

. .

körfez atatürk anadolu lisesi 1 0