Page 15 - KAALEM 2. SAYI

YABANCI YAŞAM

Içerlenerek tebessüm ederdi,duyulamayan sessiz kederi
Bu dünyanın kasveti, ona artık rânâ görünür olmus. ̧

̧
Kimse beklemesin, gözüne tek bir yağmur tanesinin düsmesini,

̧
Kalbine akan damlalar, çoktan haykıran bir okyanusu olusturmus. ̧

Safderun ruhunda, dilhunun busesi bir sızı bırakırken

̧
̧
̧
Kimse anlamazdı ki günesin doğusu ona artık olmustu mütenâhî.
̧
Geçmisin varlığı, kendisine devâ bir bergüzar verirken
Bundan sonra tek yâreni olmustu,aydınlığa olan hasreti.
̧
̧

Insanlık bir sekilde tevafuk içinde yasarken bu meydanda,
̧
̧
̧

Insanlık bir sekilde tevafuk içinde yasarken bu meydanda,
Nedendi ki kendisinin varlığı insanların dilinde bir karmasa?
̧
̧
Saudade ile bakardı durgun gözleri, simdiyi izlerken
̧
Bir kırın üzerinde yürüyen geçmisteki ufak bir çocuğa.

̧
̧
̧
Kahrolusudur, kalbindeki denizin söndüremeyisi bu dinmez atesi,
̧
Ölüme kadar silinmez bir mavi olmus söylenen kelimelerin tek rengi.
̧
Koparırken gönlünde tasıdığı sevgi dolu nesrini her istihfaf,

Bu hissettiği nefretin son bulmasıdır yasarken yegâne dileği.
̧

Hazırlayan:

Tuğba Gelen 11 /F

. .

körfez atatürk anadolu lisesi 1 2