Page 193 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน
P. 193

๑๗๘

                                                                      ๐

                       นักวิชาการหลากหลายท่านยังนิยมหนังสือเล่มนี้ใช้ในการ

                    ิ
               อ้างองความเป็นไปเป็นมาทางด้านวรรณกรรมที่มีความเชื่อเกี่ยวกับ
                                     ้
               เทพเป็นส่วนใหญ่ โดยอางองเกี่ยวกับชื่อเรียกของเทพยดา ซึ่ง
                                        ิ
               สามารถมีแนวอธิบาย และบรรยายว่า เพราะเหตุใดจึงท าให้เทพ
               พระองค์นั้นนิยมใช้เรียกแบบนั้น มีเครื่องประดับ อาภรณ์

               เครื่องนุ่งห่ม รวมไปถึงอาวุธ และพาหนะ ที่แตกต่างกันออกไป ไม่

               เพยงเท่านี้ ยังบอกถึงปางของแต่ละองค์ที่สามาค้นพบได้อาจต ารา
                 ี
               เอกสารโบราณต่างๆที่บอกถึงลักษณะนิสัย รวมถึงเพศ ของร่างใน

               แต่ละปางได้อกด้วย อย่างเช่น พระอศวร ที่เป็นตัวเอกหรือตัว
                            ี
                                                ิ
               ส าคัญในวรรณคดีบางเรื่อง เช่น ลิลิตแช่งน้ าพพฒน์สัจจาของ
                                                         ิ
                                                          ั
               โบราณก็มีกล่าวถึงตอนหนึ่งว่า “โอม ปรเมศวราย ผายผาหลวง
               อะคร้าว ท้าวเสด็จเหนือวัวเผือก เอาเงือกเกี้ยวข้าง อางทัดจันทร์
                                                             ้
                            ิ
               เป็นปิ่น ทรงอนทรชฎา สามตาพระแพร่ง แกว่งเพชรกล้าฆ่าพ    ิ
               ฆนจัญไจ...” ในลิลิตโองการแช่งน้ า ได้กล่าวไว้ค่อนข้างละเอยด
                                                                    ี
               พิสดาร บอกลักษณะของพระอศวรว่ามีสามตา มีจันทร์เป็นปิ่น ทรง
                                         ิ
               วัวเป็นพาหนะ เอางูมาเป็นสังวาล โดยที่กล่าวมาในข้างต้นท าให้

               ผู้อานในขณะนี้เกิดภาพในจินตนาการว่า พระอศวร คงเป็นผู้ชายที่
                  ่
                                                      ิ
               ร่างกายก าย า แข็งแรง แกร่งกร้าว หรือเป็นผู้ที่หน้าแกรงขามผู้หนึ่ง

               แต่กลับมิเป็นเช่นนั้น ในปางที่ชื่อว่า ปัญจานนะ หรือ ปัญจมุขี ว่ามี

               ๕ หน้า ปางนี้บางทีเขียนเป็นรูปพระอิศวรมี ๔ หน้าอย่างพระพรหม
   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197   198