Page 37 - คำให้การชาวกรุงสยามใหม่
P. 37
นับครั้งไม่ถ้วน
ื
ในวัยแตกเน้อหนุ่ม พิภพได้รับอิทธิพลจากตา คือ ครูสมบุญ
ั
�
ั
ตระกูลแสง ซ่งเป็นธรรมการอาเภอบ้านนอก แต่หัวก้าวหน้าถึงข้นต้ง
ึ
ึ
้
ี
ิ
ึ
ิ
ั
“โรงเรยนราษฎร์ปาโมกข์วทยศกษา” ขนตงแต่ ปีอภวฒน์สยาม ๒๔๗๕
ั
้
และ “พ่ชาย” คือ กล้าหาญ ตระกูลแสง ท่ “หัวก้าวหน้า” และอ่านหนังสือ
ี
ี
ิ
�
ั
ก้าวหน้าสมัยน้นจานวนมาก โดยเฉพาะอย่างย่งคือ ปีศาจ ของเสนีย์
ี
เสาวพงศ์ และพิภพ ก็คอ “สาย สีมา” ในชีวิตจริง และในท่สุดก็ได้
ื
“ทาความฝันให้เป็นความจริง” โดยสร้างโรงเรียนหมู่บ้านเด็ก และกิจกรรม
�
หลากหลายในมูลนิธิเด็กให้เจริญก้าวหน้า สามารถแก้ปัญหาของเด็กยากไร้
�
ให้เติบโตเป็นพลเมืองดีของสังคมจานวนนับพัน โดยมีคู่ชีวิต คือ รัชน ี
โชติกล่อม เป็นก�าลังส�าคัญ เป็นครูรัชนีที่อ่อนหวาน แต่เข้มแข็ง แกร่งกล้า
และยืนหยัดยิ่งกว่ารัชนีในนวนิยายเรื่องปีศาจ
ี
ปาฐกถาคร้งน้ พิภพไม่สามารถไปแสดงด้วยตนเองได้ เพราะถูก
ั
คุมขังอยู่ในเรือนจ�าพิเศษกรุงเทพมหานคร ก็ได้ครูรัชนีคู่ชีวิตมาเป็นผู้อ่าน
บทปาฐกถาแทน
ั
ี
ื
�
ั
พิภพต้งช่อปาฐกถาคร้งน้ว่า “คาให้การของชาวกรุงสยามใหม่”
�
ึ
�
เป็นการ “ต่อยอด” จาก “คาให้การของชาวกรุงเก่า” ซ่งเป็นบันทึกถ้อยคา
ั
ี
ของเชลยชาวกรุงเก่าท่ถูกกวาดต้อนไปอยู่พม่าคร้งเสียกรุง เม่อ พ.ศ. ๒๓๑๐
ื
ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะพิภพรับเป็นปาฐกครั้งนี้ ในช่วงก่อนค�าพิพากษา
ของศาลฎีกาที่พิภพคาดว่ามีโอกาสสูงที่จะติดคุก แต่ส่วนที่ส�าคัญยิ่งกว่าก็
ึ
คือความในใจท่พิภพบอกว่า “ผมรู้สกเสมอมาว่าผมไม่ใช่พลเมืองใน
ี
ี
ี
สังคมน้ เป็นเชลย เป็นผู้ถูกปกครอง ไม่ได้เป็นคนหน่งท่เป็นเจ้าของ
ึ
ื
ประเทศ” และพิภพยังบอกว่า “เพ่อนผมหลายคนอย่างคุณปรีดา
เตียสุวรรณ์ ก็รู้สึกว่าตนเป็นผู้อาศัยประเทศนี้อยู่เช่นเดียวกัน”
คำ�ให้ก�รช�วกรุงสย�มใหม่ l 37
