Page 221 - PetPraUma 01
P. 221

“เธอรู>ข)าวได>ยังไง ว)าเราจะเดินทางแล>วมาสมัคร”

  หล)อนชวนคุยต)อไปอย)างถูกอัธยาศัย


     ู>
                                                                                 >
                               ั
              >
                                                                       )
                                      ั
                                                ี่
  “ผกองใหคนประกาศรบสมครคนทจะอาสาเดนทางรวมไปดวย
                                                              ิ
  ข)าวนี้กระจายไปทั่วบ>านปOาทั้งใกล>ทั้งไกล ผมได>ข)าวผมก็มา”
                                                                                 ี
                                                                           ี่
                                                            ุ
                                     >
                                                                ั
  “แล>วเธอมาสมัครเปFนคนใช เดินทางไปแดนทรกนดาร เสยงชวต
                                                                                  ิ
                    ี้
  กับเราในครั้งน โดยไม)ขอค)าจ>างเลย เธอมีจุดประสงค"อะไร”
  “ผมต>องการเพียงติดตามไปด>วยเท)านั้น”
  “นั่นน)ะซ เพื่ออะไร?”
             ิ
  แงซายยมบางๆ แววตาเปนประกายประหลาด มองฝาออกไปยง
                                   F
                                                                      O
                                                                                   ั
            ิ้
  ความดํามืดของปOาเบื้องหน>า เสียงแผ)วต่ําเกือบจะเปFนกระซิบ

                                  ี
                                                          )
                                    ิ
                                                         )
                                           ิ
                                                    ื่
                                        ี่
                      F
                                                                                  ั
           ี
  “บางท...อาจเปนเพราะชวตทเกดมาเพอเรรอนพเนจร  ผจญภย
                                                                                 )
                                                          ี
                                                                           ึ่
  ไปเรื่อยๆ ของผมก็ได>กระมังครับนายหญิง อกประการหนง อยาง
                                           ิ่
    ี่
                                                ิ
                                                                                >
                      )
                                                                ู)
                                >
  ทผมไดเรยนแตแรกแลว                      ถนเกดของผมอยทางภาพโพน...
           >
              ี
                                                                               ั
    ิ
              ี่
                                   ํ
                               ิ
                                      ั
  ดนแดนทคณะนายหญงกาลงจะมงหนาไป  ผมอยากจะกลบไป
                                                   >
                                             ุ)
  เห็นแผ)นดินอันเปFนป<ตุภูมิของผม”
                                      )
  “มันคืออะไร อยู)ที่ไหนกันแน บอกให>ชัดหน)อยซ”
                                                              ิ
                                                                            ั
                                                                                  ั
  ดารนขมวดควอยางสงสยซกมา  แตหนมพเนจรผลกลบกลบ
       ิ
                                                                      ู>
                                                         ุ)
                                      ั
                                  ั
                                                                        ึ
                   ิ้
                                                    )
                         )
  หัวเราะเฉยเสีย
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 221
   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226