Page 222 - PetPraUma 01
P. 222

ิ
                                                                                >
                                                          )
                                                              ี่
                                                                      ั
               )
                            ั
                  )
                                            >
                                                   ี
  “เธอจะไมเลาประวตของเธอใหละเอยดกวาทบอกกบเราไวแต                                    )
                   ื
                                                                    ี่
                                                                             ิ่
  แรกหนอยหรอ ความเปนมาของเธอ พอแม ญาตพนอง ถนฐาน
                                                                      >
           )
                                                    )
                                                                  ิ
                                 F
                                                          )
                                                ึ
                                        F
                ิ
                            ู
                                                    ั
                                                        ั
                        ั
                                                                                 )
        )
           ํ
  แหลงกาเนด  ฉนดเธอจะเปนคนลกลบยงไงชอบกลนะ รปราง
                                                                             ู
                            ็
                                                                                 )
                               )
                                                           ็
                                           ี่
                                   )
  หน>าตาของเธอ มนกไมใชกะเหรยงอยางทเหนๆ กนทวไป พมาก                                  ็
                                                                  ั
                        ั
                                                        ี่
                                                                      ั่
                                                  )
  ไม)ชัด เงี้ยวหรือทวายก็ไม)เชิง เธอเปFนเผ)าอะไรกันแน”
                                                                    )
  “นายหญิงเปFนนักมานุษยวิทยาไม)ใช)หรือครบ ชวยบอกผมหนอย
                                                               )
                                                         ั
                                                                                 )
  ได>ไหมว)า ผมเปFนชนเผ)าไหน”
  ดารินยิ่งประหลาดใจเพิ่มขึ้น ในคําพูดของแงซาย
  “เอhะ!”
  หล)อนอุทานสูง จ>องหน>า กะพริบตาถี่ๆ
                                                 ั
                                                        ุ
                                             F
                        >
                                                                              >
                                                                         ู
             ี่
                      ู>
                                                              ิ
                                       ั
  “แปลกน  เธอรดวยหรอวาฉนเปนนกมานษยวทยา  ถกแลวฉน
                                    )
                                ื
                                                                                  ั
                                                                        >
                                                                                 )
                                                           ั
                            )
                              ู
                                      )
                ั
  เปน  แตฉนบอกไมถกเลยวาโครงรางและลกษณะหนาตาอยาง
     F
              )
                                                )
  เธอเปFนชนเผ)าไหน คล>ายจะเปFนพวกไทยน)านเจ>า หรือพวก
                                                        ั
                                                  ั
              ิ่
    >
                                                                                 )
                                                      ็
                                                                            ั
  เจาของถนสวรรณภมเดม หรออะไรฉนกยงไมแนใจ เธอยงไมได                                   >
                                        ื
                                                                 )
                                                             )
                             ิ
                                ิ
                           ู
                  ุ
  ตอบคําถามของฉันเลย”
  “เท)าที่ผมจําความได...”
                            >
  เสียงห>าวมีกังวานนั้น กล)าวต)อมา
                                                                         ุ
                                                   ุ>
                                       ู)
                                                                               "
  “ประมาณ 5 ขวบ ผมตกอยในความคมครองของพระธดงคองค                                     "
  หนึ่ง ท)านเปFนชาวพม)า
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 222
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227