Page 224 - PetPraUma 01
P. 224

)
                                       ี
     ี
  เสยงตอบเบาๆ  กระแสเสยงแจมใสรอดออกมาจากใบหนาท                                      ี่
                                                                                >
                                    ี
                    ั
                                 ู)
                                                                    )
                                                                         ิ
                                                                ู)
                                                     >
                                                          ั
  ครอบหมวกสกหลาดอยเสยงกรนคงไดระดบอยเชนเดม ม.ร.ว.
                                                                   ั
                             >
                 ื
                                                                          >
                                                                               )
                                  ุ
  หญิงดารินลมตาโต รองอทานออกมาอยางตกใจ หนไปจองรางท                                  ี่
                                                     )
  นอนเฉยกรนอยู)นั้น
                      ี่
  “เอhะ! ยังไงกันน เรื่องลึกลับเสียแล>ว หูฉันฝาดไปหรือเปล)า”
  “คงฝาดไปละมั้ง”
                                                       ิ้
                                                                          >
                        ั
                               ี
  เสยงตอบเบาๆ ดงมาอก แงซายยมนอยยมใหญ เมนหนาไปทาง
                                             ิ้
                                                 >
                                                                    ิ
                                                               )
     ี
                         Z
                                                                       ั
                                             ั
                                   >
  อน ดารนเมมรมฝปากหนาแดง หนไปทางแงซาย พยกหนาบอก
   ื่
                     ิ
                                                                             >
            ิ
                 >
                                                         >
                                       \
                                                                             F
                                                             >
                                             >
                                                                      >
  วา  “นแงซาย  เธอกลบไปเฝาหนาเตนทไดแลว  ไมตองเปนหวง
   )
                                                      "
           ี่
                               ั
                                                  >
                                                                    )
                                                                                 )
  ฉันหรอก”
                                          ี
  แงซายผละไปตามคําสั่งในทันท
                            ุ)
                                                                              >
         พอรางของหนมกะเหรยงหางออกไป  หญงสาวกเทาเอว
                                                                 ิ
               )
                                                                           ็
                                            )
                                      ี่
  พยักหน>าเนิบๆ กับใบหน>าทีมีหมวกครอบอยู)นั้น
     ึ
                                                                      ู
  “ฮ!  ลกไมมากนกนะนายพราน  กรณาลกขนมานงพดกนหนอย
                                                                  ั่
                                                                                 )
                                                       ุ
                                                ุ
                                                                          ั
                       ั
                                                           ึ้
          ู
                >
  ซ”
    ิ
  “กําลังหลับสนิท อย)ากวนใจ”
  เสียงตอบมาจากคนกรน
                                                                                   ึ่
              ี
                    >
  ดารนเหลยวซายแลขวา  แลวกาวฉบๆ  เขาไปทกองไฟกองหนง
       ิ
                                       >
                                                         >
                                                                ี่
                                          >
                                                ั
  สุมไว กระชากฟrนติดไฟออกมา เดินถือกลับมา
         >
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 224
   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229