Page 229 - PetPraUma 01
P. 229

ี่
                                                           >
                                                                        >
                                   ื่
     >
                        ิ
                              ั
                                                                         ุ
                                                                                 ิ
                                                                                    ู>
  “ถาหมอฉลาดจรง  มนเรองอะไรทหมอจะตองบอกใหคณหญงร
  ผมบอกมาตั้งแต)ไหนแต)ไรแล>วว)า ไอ>หมอนี่มันลึกลับที่สุด”
               )
                  ื่
       )
                                                                          ื
         ั
                                         ี
                                           ั
                                                                              ุ
                          )
                                                             ั
                                                                                  ิ
  “แตฉนไมเชอเลยวา  เขาจะมอนตรายอะไรกบเรา  หรอคณคด
  ยังไง”
                                                                          ็
                                                                        ี้
                                   ั้
                            "
                                                                             u
                                )
                                                     ู
                                                        u
                                                              >
                                         ั
                                             ี่
                                                   ิ
  “เวลาและเหตการณเทานนครบทจะพสจนไ ด ขณะนกเทา กบ
                     ุ
                                                                                  ั
                     )
                                                                           ั
                                                                ั
                                                     ิ
                                              ี
                                                                                   )
                                                                    ี
                                                                             ิ
                                                             ้ํ
                            ั
                      ู>
  เราคบคนจรไมรจกหวนอนปลายตน  มหนาซายงมประวตไมนา
                        ั
                                                                                 )
                                                         ํ
                                             ี้
  ไว>ใจ แต)การเดินทางของเราครั้งน เปFนการเดินทางมหาวิบาก
     >
                                                           )
                                                      ึ
                                                                  )
                                                                 "
                                         ู)
  คลายๆ จะไปสความมรณะอยแลว ผมถงไมแครวาแงซายจะมา
                      ู)
                                             >
                                >
     >
                                                                       ี่
                                                       )
                            )
                                                             )
                                                                              F
                                                         ั
                                                ู>
  ไมไหน  ออกจากหลมชาง  เราจะรไดแนชดวาหมอนจะเปนพษ
                                                   >
                                                                                  ิ
  เปFนภัยอะไรหรือเปล)า”
                                                     ี
  แล>วจอมพรานก็หันมาจ>องหน>าหล)อน เสยงที่ถามเกือบจะห>วน
  “ทําไมไม)นอน?”
  “ฉันนอนไม)หลับ”
                                                                >
                                                                        ึ่
                                                                             ั
                                                                                  F
                                                         ี้
                                            ี่
                                                   ิ
      )
                                        ั่
  หลอนสารภาพเบาๆ ถอยไปนงทโขดหนเตยๆ กอนหนง อนเปน
  ธรรมชาตราวกบจะมมอใครมาวางเปนแทนไว  ทอดสายตา
                      ั
               ิ
                                ื
                              ี
                                                               >
                                                   F
                                                          )
  ออกไปยังแนวปOาที่เปFนฉากดํามืดเบื้องนอก แสงไฟวอมแวมจาก
             ี่
               )
                    >
                      )
                                    ั
                                                             F
                                        ิ
  กองไฟทกอไวหางๆ สาดจบผวหนาแดงเรอเปนเงารางๆ สายตา
                                                        ื่
                                              >
  ของรพินทร"จับอยู)ที่ใบหน>างามนั้นนิ่ง
                                       "
  “แล>วคุณชายกับคุณไชยยันต”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 229
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234