Page 233 - PetPraUma 01
P. 233

ึ่
      )
                                                   ็
                                                                  )
                                                          ึ่
                                        ี
                           )
                    >
              ั
                                   ี
                               >
  หลอนพยกหนา  แตแลวอกเสยงหนงกกระหมมาทามกลางความ
                                       ื้
                                                  ั่
            ั
                                            )
    ี
                      ู)
                                                               ิ
                ั
                             ํ
  เงยบ  มนดงอยทางลาธารเบองลางนนเอง  หญงสาวถอยโดยไม                                  )
  รู>สึกตัวมาปะทะกับแผ)นอกของร)างที่ยืนอยู)เบื้องหลัง หล)อน
  เงยมองดูหน>าเขา จอมพรานยิ้ม กระซิบเบาๆ
  “เขาละครับ ไอ>ลาย ท)าทางจะหิวจัดและกําลังงุ)นง)าน”
         ี่
  “ปOาน มันมีทั้งความน)ารักและน)ากลัวนะ”
  หล)อนเปรย ห)อตัวด>วยความหนาวเยือก
  “ก็เหมือนกับผู>หญิงนั่นแหละ”
                                                                             >
                                                      >
                          ั
                                                                       Q}
                                                           ิ
                                            ิ
                                   ั้
                              ี
                                                                                  ึ
                                                ั
         ตาตอตาสบกนอกครง ดารนหนหนาเมนหลบ ปนหนาขรม
              )
    ึ้
                                                  "
           ี
                                            ิ
                                                    )
                                                                 ี่
                                                                             ิ
  ขนมาอกตางเงยบกนไปนาน รพนทรตอบหรตวทสอง หญงสาว
                                                        ุ
                                                           ี่
                                                             ั
               )
                           ั
                     ี
                     ื
  เปดไฟฉายในมอขนอยางปราศจากความหมาย  แลวสองกราด
                                                                          )
                         ึ้
     <
                               )
                                                                      >
                                                                               ํ
                                                                         ั้
                                                         O
                                                ั
                       )
  เปะปะเปนการซอนอารมณออกไปยงแนวปา  ในทนทนน  ลาไฟ
                                                                   ั
                                     "
             F
                                                                       ี
                       )
                                                          ั
                                                                                   ั่
                                                                             ุ
  ฉายขนาดแปดทอนของหลอนกสาดไปพบกบดวงตาแดงสกปลง
                                           ็
                                     )
                                                                        )
                                                                 ื
                                                           >
                      >
  ราวกบทบทมเขาคหนง  ทโคนไมใหญดานซายมอ  หางออกไป
         ั
                                             >
                          ู)
                              ึ่
             ั
                                     ี่
                 ิ
                                                      >
                                                    )
                                    ิ
  ประมาณ  60  เมตร  หญงสาวอทานออกมาเบาๆ  อยางตกใจ
                                                                          )
                                             ุ
  ดวงตาคู)นั้นสู>ไฟนิ่ง ไม)มีการเคลื่อนไหว
                                                                        ็
                                                                            )
                                                                                 ี
                                       ิ
             ื้
      )
                          ั
                                             "
  หลอนเออมมอมาจบแขนรพนทร  โดยไมรสกตว  กแววเสยง
                                                                 ั
                   ื
                                                             ึ
                                                         )
                                                           ู>
  กระซิบปนหัวเราะต่ําๆ
  “อีเห็นน)ะครับ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 233
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238