Page 238 - PetPraUma 01
P. 238

ั
                         ื่
                                                    ี
                                                      "
                                                                               ิ
                              F
         ั
  “ขอรบกระผม  เมอเปนพระราชเสาวนย  กระผมกจะปฏบตตาม
                                                                           ิ
                                                                   ็
                                              >
  คําสั่ง เชิญเจ>าหญิงเสร็จยุรยาตรได ทาสจะตามเสร็จข>างหลัง”
  หล)อนยิ้มอย)างมีชัย สะบัดผมเดินนําหน>าไปอย)างมีสง)า
  รพินทร"เดินจุhปากโคลงหัวตามไปส)งจนถึงหน>าเต>นท
                                                                   "
  “ขอบใจ”

                                        ิ
                                                  ั
                          ั้
            ั
                                                      ื
                                                          ึ้
                                                                          Z
  หลอนหนมาบอกสนๆ  รพนทรตวดมอขนแตะขอบปกหมวก
                                              "
      )
                                   >
  เหมือนจะทําวันทยหัตถ"ให
                      >
                                      ิ
                                            ึ่
                                                        ี่
                            ุ
                                                             >
                                                                    >
         ดารนยมดวยมมปากนดหนง  กอนทจะกาวเขาประตเตนท                                  "
              ิ
                                                                                >
                                                                             ู
                                                  )
                  ิ้
                                                                           ั
                        ี่
                                   ึ่
                                                                     ั
                   ั
                                                                                  ั
                                           >
                                                   ี่
                                       ี
           ื
  ไปเขายนอยกบทอดใจหนง ดดกนบหรทงแลวหมนตวกลบ พลน
                                                                 ุ
                         ึ
                 ู)
                                                           >
                                                      ิ้
                                                ุ
                                              ั
  สายตาของใครคนหนงกประสานกบเขาพอด  เหมอนจะเฝามอง
                                                           ี
                             ึ่
                                                                   ื
                                                                             \
                                 ็
  อยู)ก)อนแล>ว พอสบกันก็หลบ โยนฟrนเข>าไปในกองไฟ จอม
                                                                     ั่
                                                                          ู)
                                                                   ี่
                                                        >
                                                             )
                                                   ู)
                                >
                                         ุ
  พรานสาวเทาเนบๆ เขามาหยดยนอยใกลๆ รางทนงอยบนขอน
                       ิ
                  >
                                             ื
  ไม>ริมกองไฟนั้นเขาถามต่ําๆ
                         ึ
  “แกยังไม)นอนอีกร แงซาย”
                                                     ิ้
                                           ี
      ุ)
                                                 ั้
                                                                       >
                                ึ้
                                                          ั้
                                                                               )
  หนมชาวดงพเนจรแลขนสบตาอกครง ยมนนสยายกวาง แตเปน
                                                                                  F
  ประกายลึก ชนิดที่สัญชาติญาณพรานของรพินทร"ไม)อาจหยั่งได
                                                                                  >
       >
                                                                            ู
  “เจาจงตนในยามทโลกทงหลายหลบสนท...นคอคาพดครง
                                                                                   ั้
                                                                        ํ
                             ี่
                                                                  ี่
                                                          ิ
                                                    ั
                                     ั้
                                                                    ื
              ื่
                                   "
        >
                                                          >
                                      ี่
                                         ี้
                                                        )
                                                                     )
  สดทายของพระธดงคองคทเลยงผมมาแตนอย  กลาวกบผมไว                                      >
   ุ
                                                                           ั
                              "
                        ุ
  ก)อนที่ท)านจะมรณภาพ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 238
   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243