Page 240 - PetPraUma 01
P. 240

ี
                                                                   )
                                                                       >
         อดตนายทหารกองโจรกะเหรยงสายศรษะแชมชา  มองตา
                                              ี่
                                                    )
             ี
  เขานิ่งไม)หลบ
      ิ
                                                 >
  “เกนความมานะพยายามโดยสองเทาพเนจรของผมจะบกบนไป
                                                                               ั่
                                                                           ุ
  ได แต)ผมก็จะได>เคยทดลองดูบ>างแล>วเหมือนกัน มันไม)สําเร็จ”
     >
  “แล>วแกคิดว)าเราจะไปกันได>ถึงไหน?”

                                               ํ
                             ั
                                                                     ิ
                                                                                   >
                                                                          ื้
  เสียงหัวเราะแผวตาดงออกมาจากลาคออวบใหญ เตมเชอไฟเขา
                         ่ํ
                      )
                                                                 )
                               ี่
                 ึ่
                                                                ึ่
                                                                           ี
                                                                                 ู)
                                                             ิ
                                        ั
                                              ู)
                                                ี่
  ไปอกดนหนง  ตาเปลยนไปจบอยทเปลวเพลงซงแลบเลยอยใน
       ี
           ุ>
  กอง
                                                                    ี่
                          ู
                                                                                 )
                                                                             >
                                                            )
                                     ั่
  “อยางททานเคยพดเสมอนนแหละ สวรรคเทานนทจะรได  ทาน
                                                                ั้
       )
               )
             ี่
                                                                         ู>
                                                         "
                                                            ั
     F
                                                         >
  เปนนกเผชญภยทมเลอดขนมากในการกลารบจางนาทางครงน
                                    >
                     ั
                         ี่
                                                                                    ี้
                                                                >
                ิ
                                                                                 ั้
         ั
                                                                      ํ
                              ื
                           ี
  เพราะท)านย)อมตระหนักดีอยู)แล>วว)ามันหมายถึงอะไร”
  “ก็แล>วตัวแกละ ที่หาญอาสาสมัครเข>ามา?”
  “ชีวิตพเนจรอย)างผม มีค)าต่ํากว)าชีวิตของท)านมากนัก”
  “ความจริงฉันไม)ใชคนกล>าหาญอะไรเลยแงซาย”
                          )
  เขาบอกห>วนๆ เคร)งขรึม
  “แตฉนตองทางานเพอยงชพ  แมวาการทางานบางอยาง  มนจะ
                                                        ํ
                             ื่
                                                                               ั
                                 ั
             >
                   ํ
         ั
                                     ี
                                             >
                                               )
                                                                        )
       )
                                                                      ั
                                                                   >
                                                                           ิ
                                               ั
     ี่
                                                   ็
                                          ิ้
          ั
                        ี
                          ิ
                                                     >
  เสยงกบการเอาชวตตนเองไปทง  ฉนกตองยอม  ถาฉนพจารณา
                                                           >
                             "
        >
                                                                     ิ
   )
          ั
  วาไดรบผลประโยชนตอบแทนเหมาะควรแลว  แกซแงซาย  แก
                           >
                                                       ั
                                                   )
  เปFนคนกล>ามาก กลาเสยงเขามาโดยไมหวงผลตอบแทนอะไรเลย
                               ี่
                                      >
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 240
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245